"Cümlelerim var benim.
Gölgem gibi, eski bir dost gibi, uzaktan bir tanıdık gibi, vuslatsız sevgili gibi, gerçek bir arkadaş gibi cümleler… "
Der ve ruhunuzun karşınıza geçip konuştuğunu hissedersiniz her satırda zira yaşadığımız dünyada es gectiklerimizi, dikkat etmemiz gerekenleri bir bir anlatır Serdar Tuncer, sen susarsın ve dersin ki ben bağrımı toprak sandım taş imiş,meğer taşa tohum ekilmez imiş..
5 bölümden oluşan kitap Her defasında başka bir surette gelir ve kalbimize dil olur, yakarırız birlikte...
Özellikle 'olmak için 'olması gerekenler bölümü tekrar tekrar okunup işin özü diyip uygulamak için en güzel bölümdü bence...
Velhasıl kelâm Serdar Tuncer'in okunası kitabını başlangıçtaki gibi yine kitaptan bölümle bitireyim ;
"Elbiselerimizle şık, simalarımızla güzel, bakışlarımızla derin, yürüyüşümüzle alımlı, cüzdanımızla muteber, tellallığımızla bilge, taatimizle kul ve nihayet nefsimizle var olduğumuzu zannetsek de, biz sadece kelimelerimizle varız, kelimelerimiz kadarız.’’
zeyneb çizelim. Duman kokuları geldi di mi?
Kitap dün bitti evet. Fakat ben de
