"semerkant,dünyanın güneşe dönük en güzel yüzü" şeklinde tanımlamıştır amin maalouf amca.
"yalnizdin sevgilinin yaninda
simdi gitti, artik ona siginabilirsin." demis hayyam. ne guzel demis.
sabah akşam kendini düşündüren kitap. bazen penceremden bakarken semerkant'ı hayal etmeye çalışıyorum. o dönemi, tozlu yollarını, kalabalık pazarlarını, geçen kervanları, ömerin aşık olduğu şarabının tadını ve gök kubbeyi. bir vahada kana kana su içmek gibi o düşlere sarılıp yatmak. o düşlerden sıyrılıp uyanmak ise alamut'a gitmek gibi...
