Ey Cherce-Midi Sokağı'nın pis Yahudileri, rıhtımların saf kitapçıları; ustalarım olan sizlere ne kadar minnet borcum var! Düşünsel terbiyemi üniversite profesörleri kadar, hatta daha da iyi bir biçimde sizler kazandırdınız bana. Ey iyi insanlar, geçmişin gizemli şekillerini ve insan düşüncesinin değerli her çeşit anıtını sizler yaydınız sevinçli gözlerimin önüne. Kutularınızı karıştırırken, atalarımızın zavallı yadigârları olan ve onların güzel düşünceleriyle yüklü tozlu sergilerinizi seyrederken, yavaş yavaş en sağlam felsefeyi kavradım ben.
Evet dostlarım, yaşamak için sattığınız kurt yenikli kitaplarla, paslı hırdavatla, kurtların kemirdiği doğrama eşyayla haşır neşir olurken, çocuk yaşımda, her şeyin gelip geçiciliği ve hiçlik hakkında derin bir duyguya sahip oldum...
ŞEHİR DEFTERİ: HÜDAYRA
Çok geç kaldım
Yüklü miktarda âşk trenini
Gönlümden uçup giden güvercinleri
Yol kenarında mahçup bir kirpi gibi
Doyana kadar sevmelere çok geç kaldım
Güvercinler vurulmuştu "özgürlük" diye
İblis vergi kesiyordu hayata
Mutluluk beş para etmezdi
Kaldık tek başımıza kısvet bir adada
Burayı yurt edinmişti bazı insanlar vakit gelince
En güzel değerlerle yüklü insanlar kötü bir eğitime düşerlerse kötünün kötüsü olurlar. Büyük suçları, korkunç kötülükleri, orta yaradılışlı insanlar mı işler sence, yoksa eğitimin bozduğu sağlam yaradılışlılar mı? Cılız bir yaratık ne iyinin ne de kötünün büyüğüne ulaşır değil mi?
Sayfa 203 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
