Sahâbe devrinde, fıkıh, rivâyet ve delillerden hüküm çıkarma melekesine sahip belli ve sınırlı sayıda sahâbe fetvâ verirdi. Bunların en meşhurları, dört halife, Abdullah b. Mes'ûd, Ebû Musa el-Eş'arî, Muaz b. Cebel, Übey b. Kâ'b ve Zeyd b. Sâbit radıyallahu anhüm hazeratıdır. Bu zatların görüşlerini, mezheplerini ve fetvâlarını taklid edenler ise hadsiz, hesapsızdır.