Sevgi Kirlenmesi - Nuri Can
Günümüzde sevgi ve aşk kelimesi pek çok kişinin diline dolayıp ağzından düşürmediği bir moda sözcüğü olmuş. TV ya da magazin basında sevgi ve aşk kelimesini yalnızca diline dolayıp, gerçek anlamda sevgiyi içinde hissetmiyenlerin sürekli sevgiden, aşktan sözetmeleri, değeri ölçülmez, pahası biçilmez bu manevi duyguyu kirletmekten, yok etmekten
Baba doğruca konuya girdi: "Bu parayı çaldın mı? Emir'in saatini çaldın mı, Hasan?"
Hasan'ın cılız, catlak bir sesle verdiği yanıt, tek kelimeydi: "Evet."
Yüzüme tokat yemişçesine irkildim. Yüreğim ağırlaştı, gerçeği haykırmaya hazırlandım, Sonra, anladım: Bu, Hasan'ın benim için yaptığı son fedakârlıktı. Hayır, deseydi Baba ona inanırdı, çünkü Hasan'ın asla yalan söylemediğin hepimiz bilirdik. Ve Baba ona inandığı zaman, ben suçlanacaktım; durumu, gerçekte kim olduğumu açıklamak zorunda kalacaktım. Baba beni asla, asla bağışlamayacaktı. Aynı anda, dank etti: Hasan biliyordu. O geçitte olup biten her şeyi gördüğümü, orada öylece durup kılımı bile kıpırdatmadığımı biliyordu. Ona ihanet ettiğimi bilmesine karşın, beni bir kez daha, belki de son kez kurtarıyordu. O an onu bütün yüreğimle sevdim, hiç kimseyi sevmediğim kadar çok sevdim ve ona otların arasındaki yılan olduğumu, göldeki canavar olduğumu söylemek istedim. Bu özveriye değmezdim; ben bir yalancıydım, bir hain, bir hırsızdım. Bunları söylerdim de, ama içimdeki bir şey, küçücük bir parçam, memnundu. Bütün bunların yakında sona ereceğine seviniyordu. Baba onları kovacak, biraz üzülecek, ama yaşam devam edecekti. İşte bunu istiyordum; devam etmeyi, unutmayı, taze bir başlangıç yapmayı. Yeniden soluk alabilmek istiyordum.
Sayfa 125 - Everest (cep) Yayınları
5.BÖLÜM
Craig Calhoun gibi kimi Batılılar, modern bir din olduğu ile ilgili tezleri aktarıyorlar. Ama milliyetçilik, her dinin gerektirdiği ibadetlerden uzaktır.
Ayrıca yayılma hızı, ne bir ideolojinin ne de bir dinin yayılma hızına uyuyor. Belki katili de maktulu de saran bir "heva", bir hastalık, bir zehirli his demek gerekiyor ona. Bir tür
Sayfa 120 - undefinedKitabı okudu
"The Secret History'ye göre, Timuçin, Jamukha'nın adamlarını, Han'larına ihanet ettikleri için idam ettirdi ve Jamukha'ya, ettikleri yemini hatırlatarak geri dönmesi için bir şans verdi:
Unutmuş olduklarımızı birbirimize hatırlatmalıyız,
Daldığımız derin uykudan birbirimizi uyandırmalıyız.
Benden ayrılarak uzaklaştığın zaman,
Hala benim kardeşimdin,
Öldüğüm ya da öldürüldüğüm gün,
Kalbin beni özlemeyecek miydi?"
Aslında merhamet etmek için bir fırsat yaratmaya çalışıyordu, fakat Jamukha herşeyin bittiğini biliyordu. Ne de olsa, ikiyüzlü entrikacı bir hain olduğunu kanıtlamıştı.
Şimdi bütün dünya,
Senin yoldaşın olmak üzere hazır,
Bense aksine kardeşim,
Senin kabusun olacağım,
En aydınlık günlerini dahi karartacağım.
Jamukha için, onurlu bir ölüm istemekten başka çare kalmamıştı.
Beni kanımı dökmeden öldür.
Beni öldür ve kemiklerimi yüksek bir yere göm.
Böylece, torunlarını sonsuza dek koruyabileyim.
Jamukha kendini mahkum etti ve prenslere yaraşır bir şekilde, boğularak öldürüldü. Cesedi, bir suçlu gibi bir tarafa atılarak çürümeye terk edilmedi ve bir soyluya yakışacak şekilde gömüldü."
Sayfa 112Kitabı okudu
Ve son olarak...
Hasan biliyordu . O geçitte olup biten herşeyi gördüğümü,orada öylece durup kılımı bile kıpırdatmadığımı biliyordu. Ona ihanet ettiğimi bilmesine karşın,beni bir kez daha belki de son kez kurtarıyordu. O an bütün yüreğimle sevdim ,hiç kimseyi sevmedigim kadar çok sevdim ve ona otların arasındaki yılan olduğumu,göldeki canavar olduğumu söylemek istedim. Bu özveriye değmezdim; ben bir yalancıydım,bir hain,bir hırsızdım.