“Ne zaman ki hikâyemi bitirip sustum, artık bir girdap değil, durgun bir suydum. Sonra da, bıraktığım yerden, yaşamaya devam ettim…”
Sayfa 226Kitabı okudu
Uzaklaşmam gerektiğini düşünüyordu. Çağrıştırdığım bütün korkunçluklar ve ben, bir an önce hafızalardan silinmeliydik.
Sayfa 255Kitabı okudu
Çürümüş kalbinin atışı , geç
kalmaya ayarladığım o saat gibi,
bir duyuluyor , bir kayboluyordu.
Sayfa 312 - 30.BaskıKitabı okudu
Sonuçta, içinde bulunduğumuz şartlar o kadar boktandı ki elimizden gelen tek şey, cehennemi gösterip arafa razı etmekti.
Kendimizi ve çevremizi...
İnsanın kendine biçtiği cezadan daha acı dolu olanı yoktur.
Gerçekten de bu dünya tersine dönmeye başlamıştı!
O ölü mavi gözlerinin hemen ardında, iç dünyama ayarlı bir radar vardı. Sadece beni mahvetmek için
Dinlemek ve inanmak en zorudur. Anlatmak ve uydurmaktan daha zor. Olağanüstü bir saflık ister.
Sayfa 240 - Doğan Kitap 10.BasımKitabı okudu
Sırf takvimdeki tarih değişti diye dünyanın daha iyi bir yer olacağına pek ihtimal vermiyordum.
Sayfa 350Kitabı okudu
Neden düşüncelerinizi öğrenelim?
Neden insanlar yazdıklarını başkalarının da okumasını istiyordu? Neden yazdıklarını defalarca okuyup kendilerini daha iyi keşfetmeye çalışmak yerine başkalarının kendilerini keşfetmelerini tercih ediyorlardı?
"Dünyanın en çaresiz çocuklarına en büyük hayalleri kurduran, umut denilen o doğal felaketten nefret ediyordum!"
İnsanın, yalnızca içine doğduğu dünyaya değil, kendine alışması için de bir süre gerekiyordu.
Sayfa 92Kitabı okudu