Türk Edebiyatının En İyi 100 Romanı
Listedeki kitapların yorumunu dinlemek isterseniz:
youtu.be/4ub09udsIk0
1. İnce Memed, Yaşar Kemal✅
2. Tutunamayanlar, Oğuz Atay✅
3. Saatleri Ayarlama Enstitüsü, Ahmet Hamdi Tanpınar✅
4. Huzur, Ahmet Hamdi Tanpınar✅
5. Kara Kitap, Orhan Pamuk✅
6. Bereketli Topraklar Üzerinde, Orhan Kemal
7. Aylak Adam, Yusuf Atılgan✅
8. Aşk-ı Memnu,
İyiyle kötünün kıyamet gününe kadar sürecek olan ölüm kalım savaşı, insanlığın yediği en büyük kazıktı.
Sayfa 23 - Doğan Kitap
1000KİTAP ANSİKLOPEDİSİ | Acil durumda danışılabilecek kişiler
1000kitap'ta 3 yılım geçti, dile kolay. Çeşit çeşit insan tanıdım, tanıyabileceğim bazı en garip insanları da bu sitede tanıdım ama her şeye rağmen burada bulunması o kadar keyifli ki.
Bu 3 yıl bana pek çok konuda fayda sağladı. Pek çok değerli insan edinip, çok değerli kitap buluşmalarına katıldım. Şimdi ise amaçladığım şey aslında
''Yıllar önce okuduğum işe yaramaz bir kitaptaki tek işe yarar cümle şuydu: İnsanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır...''
Sayfa 26
Bir daha asla korkma. Hiçbir şeyden ve hiç kimseden. Bir daha korkma.
İnsanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır.
Sayfa 26Kitabı okudu
"Ben ölüyüm!Bunu anlayabiliyor musun?Ölü!Sadece daha gömülmedim,o kadar!
Anne güldü.
"Bir ölüye göre fazla nefes alıyorsun."
Ama acelem yoktu.
Gittiğim yere kimse geç kalmıyordu.
Yaradılışımı , ğeleceğimi , çevremi , insanların farklılığını , duygularımın çeşitliliğini sorguluyordum.Kendimi dinlemeyi öğrenmekti bu yaptığım.Duyabilecek kadar yüksek bir ses vardı içimde.Bunu fark edince , dünya üzerindeki bütün insanlar birden yok olsalar dahi yalnız kalmayacağımı anladım.Çünkü ağzımdan çıkan ,başkalarının duyabildiği bir sesin yanında, içimde yankılanan ve kimsenin varlığından bile haberdar olamayacağı başka bir ses daha vardı.Demek ki kendimle diyalog kurabilir , aynı konu hakkında yüksek sesle bir söz söylerken , içimden de bambaşka bir cümle kurabilirdim. Dünyayla aramdaki köprüyü ve kendime açılan kapıyı böylece keşfettim.
Hiçbir şey ve her şey...
30 yaşa kadar 
Hakan Günday okumamış olmanın "keşke"si uğradı kültür mabedime. Ben daha ilk satırlarda göz gezdirip harf ve kelimeleri dizginlemeye çalışırken hissettirdi varlığını. Gölgesi düştü önüme, hesap sorarcasına: ‘’Otobiyografik belleğinin hakimiyetini aldığın yaştan beri niye kesiştirmedin yolunu?’’ Neyse ki ölmeden önce kesişti
