Oysa insan yalnızca sevgi içinde, yalnızca sevgi yanılsamasına kapılmış bir halde, yani
mükemmel ve haklı olana koşulsuz bir inanç içinde yaratır. Bir kimse bundan böyle koşulsuz sevmemeye zorlanırsa, gücünün kökleri sökülmüş olur: kuruyup gitmek, yani samimiyetsizleşmek zorunda kalır.