Ben seni sevebilmek için öğrendim kendimi sevmeyi
Çünkü aşk bu biraz toplumsal hijyen meseleleri gibidir
Herkes kendi kapısının önünü süpürse bak nerelere geldi güzelim şiir
Gece açılıp gündüz kapanan bir parantezdim, sözler vardı içimde işe yaramayan...
Çok seviyorsun o çiçeği ama bir süre sonra ölüyor. Hatta sen çok su verdin diye ölüyor bazen. Bazı şeyler tam olarak böyle.
Okur Takip Önerileri
Bütün bi' geceyi uykusuz geçirmene sebep olan şeyleri bir nefeste anlatamazsın. Önce içine atarsın, sonra susarsın.
mavi ata binen mavi tilki tekrar paylaştı.
“Dünya değişiyor
Bunu suda hissediyorum,
Toprakta hissediyorum.
Kokusunu alıyorum.
Eskilerden pek bir şey kalmadı,
Zira hatırlayanlardan yaşayan yok artık. “
mavi ata binen mavi tilki tekrar paylaştı.
Herkesin mutluluğunu beklemek istemiyorum.
Kendim için yaşamak istiyorum ya da ölürüm daha iyi.
Defterin bir çok sayfasını koparmışlar
Örtünemez artık virgül bazı sayfalarla
Kış gelir, virgül üşür
Kış insanı üşütür
Üşenen hayvanlar da
Girip toprağın altına
Uyurlar
Toprağın sayfalarını koparmamışlar
Çocukların sayfaları her kış koparılır
Kar toplarıyla voleybol oynayan
Ağaçlarla
Her çocuğun defterinde
Bir çok sayfası olmayan
Bir çok güzel virgül vardır
Virgül kıştan üşür
Çünkü kış gelince koparılır
Artık kalmayan öğrenciliğin
Artık kalmayan tembelliğin sayfaları
Ben mişim---neymiş?---su sesiymiş
Oymuş---cam kırıkları gibi gövdemi yakan---
Yanağında sardunya kokusuyla yazdan
Kimmiş o gelen ya giden kimmiş
Bir yabancı mı, yoksa bir ermiş
Değilmiş, bir çağrı bile yokmuş uzaktan.
Güneş mi batarmış bir özel isim bitirir gibi
Yanmış bir ağacın yaprakları mıymış kımıldayan
Ne kalmış bir önceden ya da bir
mavi ata binen mavi tilki tekrar paylaştı.
Benim vaktim bir terliğin vaktidir
Onursuz. Ayakta. Ve kullanılan
Sayfa 44
mavi ata binen mavi tilki tekrar paylaştı.
Ben bir duvarım hiç güneş görmedim
Sen hiç güneş görmemiş bir başka duvar
Yüzümüz benek benek tahta kurusundan
Ve sinemiz baştan başa ak üstünde karalar
-Kelepçeden kahroldu kahroldu bileklerim
-Sıyrılıp çıktım artık ölüm korkusundan
-Dilim dilim sırtımdaki yaralar
Ben demirbaşım sığır siniriyle dayak yedim
Biz de duvarız dinliyen duyan
mavi ata binen mavi tilki tekrar paylaştı.
Ustam!
Aklım firarda.
Göz bebeklerim de müebbet hüzün,
Dilimde ay kesiği bir yara,
Düşüm kırık dökük,
Umudumun boynu bükük,
Bir öksüzün omuzlarında sukut.
Yüreğim sana emanet sıkı tut.
Anladığım kadarıyla günah işlemişsin, ama cezan çok ağır olmuş. Seni insanlıktan çıkarmışlar. Artık seçme şansın yok. Toplumun onayladığı eylemlerin dışına çıkamıyorsun, sadece iyilik yapabilen küçük bir makinesin. Ayrıca şu marjinal koşullanmalar meselesinin... içyüzünü açıkça görüyorum. Müzik ve cinsellik, edebiyat ve sanat, artık bütün bunlar haz değil acı veriyordur herhalde.
Sayfa 136Kitabı okudu
