Ahmet Şerif İzgören’i internette motive edici videolarından tanıdım. Kitabı karşıma çıktığı andan itibaren okumak istiyordum. Sonunda okudum. Tıpkı konuşma dili gibi, yazı dili de harika akıcı su gibi bir günde okuyup bitirilebilir, ben biraz tadını çıkartmak için uzattım. Çok güzel hikayeler okudum, iyi bir şeyler yapmanın o kadar da zor olmadığını düşündüm. Daha güler yüzlüyüm ve etrafımdakilere kendini biricik hissettirmeye çabalıyorum artık. Kendimi seviyorum. Sevgimi dışarıya yansıtıyorum.
Bu sıradan bir kişisel gelişim kitabı diyerek yaftalayamayacağım kadar güzel bir kitap. Tavsiye ederim çünkü aynı zamanda Şerif İzgören mizahını da çok seviyorum. Hiçbir şey için değilse gülmek için, bu muhteşem adamı daha yakından tanımak için okunur.
Bir gün kitap yazsaydım, buna benzerdi sanırım. Yani ben de kendimi katardım kitaba, olanca doğallığımla yazardım. “Ben yurtdışındayken” diyerek bir hikaye anlatmaya başlar, sonra kendimle bunu dediğim için dalga geçerdim. Gülerdim güldürürdüm. Okuyucuya önerdiğim şeyler kendi yaptıklarım olurdu en çok; bu şekilde daha inandırıcı ve ikna edici oluyor.
İyi ki varsın Ahmet Şerif İzgören... Diğer kitaplarını da okuyacağım bir gün.