Harikaydı. Yine hayran kalarak bir Hasan Ali Toptaş kitabının sonuna gelmiş bulunuyorum. Bu yazarı okumak, insanı Türkçeye aşık ediyor.
Olağanüstü bir yazar. Bir şeyleri bir şeylere benzetmesindeki kendine özgülük, yazısının düşsel dokusu, kat kat açılan ve açıldıkça güzelleşen tasvirleri... Evet bu bir öykü kitabı, ama öyküler size girişi-gelişmesi-sonucu olan olay örgüleri sunmak yerine, sizi rüya gibi, hayalsi, melankolik bir atmosferin içine sokup sokup çıkarıyor. Dile o kadar hakim ki Dali'nin boyalarla yaptığını o sözcüklerle yapıyor.