_Kanatsız uçmaya kalkışma!
_Ham, pişkinin halinden anlamaz; öyle ise söz kısa kesilmelidir vesselâm.
_O, kırmızı güldür, sen ona kan deme. O, akıl sarhoşudur, sen ona deli adı takma!
_Hakiki olan vaadleri gönül kabul eder; içten gelmeyen vaadler ise insanı ıstıraba sokar. Kerem ehlinin vaadleri görünen hazinedir; ehil olmayanların vaadleri ise
Hatayı kendinde aramak yerine dışanda aramak ve olaylara zorla kendi öznel yargılarını da yatmak daha çok çocuklara ve naif zihinlere özgü bir durumdur.
Kitabı bundan seneler önce okumuştum ve kitabı tekrar okuyunca, o zamanlar hiç bir şey anlamadığımı fark ettim. 'İnsan neyle yaşar?' kitabı, bir çoğumuzun hayatında bir defa da olsa okuduğu bir kitap diye düşünüyorum. Kitapta 6 tane hikaye var ve anladığım kadarıyla Tolstoy kitapta insan sorunlarına değinmiş. Kitap ismini 'İnsan neyle yaşar?'
Zarif olmanın ilk şartı hiç şüphesiz nazik olmaktır, nazik olmanın ilk şartı da hatayı kendinde aramak.
İnsaniyet tanımlanırken "kendine hâkim olmak ve nezaketli olmaktır" denmiştir. Bu zarafetin de tanımıdır. Çünkü zarif kişi hiç kimseye zararı dokunmayan, bilakis kendisinden çevresine güzellik ve iyilik yansıyan kişidir. O halde zarafet haddi aşmamak da demektir.
Alain de Botton"un Felsefenin Tesellisi kitabından
Bazen karşımdaki kadın ve erkeklerle, küçük bir kızın oyuncak bebeğiyle konuştuğu gibi konuşuyorum. Küçük kız oyuncak bebeğin kendisini anlamadığını bilir, yine de bilinçli bir biçimde kendini aldatarak iletişim kurmanın keyfini yaşamaya çalışır.
İnsanları oldukları gibi kabul
Zarif olmanın ilk şartı hiç şüphesiz nazik olmaktır. Nazik olmanın ilk şartı da hatayı kendinde aramak. Konfüçyüs, insaniyeti tanımlarken, "Kendine hâkim olmak ve nezaketli olmak" der.