Kitabı kapattığımda düşündüm. Sırf yetersiz biri olduğum düşüncesinde kaybolmamalıyım. Hala bir şansa sahip değil miyim? Eksik de olsam iyilik yapıp, güzellikle konuşamaz mıyım? Hayal kırıklığına sebep olan ben de bazen, sadece bazen iyi bir insan olamaz mıyım? Böyle düşününce yeniden hayat buluyor, gelecek günler için sabırsızlanmaya başlıyorum.
Sayfa 86 - Athica YayınlarıKitabı okudu
Arthur schopenhauer, Hegel, Descartes, Kant , ve Platon gibi isimlerden etkilenmiş, bakış açısıyla düşünce tarihine yön vermiş bir filozof aynı zamanda Nietzsche nin akıl hocasıdır.
Onu diğerlerinden farklı kılan yegane özelliği aslında mutluluğun varolmadığını ve arzuladığımız her şeyin kavuştuğumuzda yerini mutluluğa değil hayal kırıklığına bırakıp yeni isteklere yön vereceğini savunduğundan insanın bu dünyadaki varlığını anlamlı kılabilmesi ve mutsuzluğunu azaltabilmesi için feragat etmeyi ve erdemi yaşamın ve felsefenin merkezine koymasıdır. 
Schopenhauer - Mutlu Bir Hayat Olanaksızdır - İnsanın Başarabileceği En İyi Şey Kahramanca Bir Hayat 
Mutlu Olma Sanatı
Karamsarlığı ile bilinmesine rağmen savunduğu görüşleri, altında yatan derin anlamları gün yüzüne çıkarıldığında sıradan insanın karanlık yaşamını aydınlatarak zincilerinden kurtarıp üst insana dönüşümünü destekler.
Schopenhauer felsefesi ile bir kez karşılaşınca onun derin düşünceleri bir şekilde değerlerimize, düşünce dünyamıza, bizi bugüne getiren inançlarımıza işleyerek geri dönülmez bir değişim yaratıyor.
Schopenhauer - Mutlu Bir Hayat Olanaksızdır - İnsanın Başarabileceği En İyi Şey Kahramanca Bir HayatFırat Devecioğlu · Destek Yayınları · 2021343 okunma
Bir Şey Öğrendim ( Her Şey Olmuş Bir Hiç Tarafından Yazılmıştır)
Yaşayamadığımız hayatların yasını tutmak kolay başka yeteneklerimizi geliştirmiş bazı teknikleri kabul etmiş olmayı dilemek kolay. Daha çok çalışmış sevmeyi daha iyi becermiş paramızı daha iyi idare etmiş daha popüler biri olmuş o gruptan ayrılmamış avustralya'ya gitmiş kahve teklifini reddetmemiş ve daha çok yoga yapmış olmayı dilemek çok
Sayfa 271Kitabı okudu
♡Söyle Bana Hindiba♡
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir karadelikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
Bu arada çevrende insan kalabalığının canlı girdabının nasıl kükreyip dönendiğini duyarsın, duyarsın, görürsün nasıl yaşıyor insanlar – gerçeklikte yaşıyorlar, görürsün, yaşam onlar için ödünç alınmış değil, yaşamları uyku gibi, hayal gibi uçup gitmiyor, yaşamları sonsuza dek yenileniyor, sonsuzca gençler ve bir saatleri diğerine benzemiyor; o zaman nasıl da neşesiz ve sıradanlık ölçüsünde tekdüze oluyor korkak fantezi, gölgenin, krin kölesi oluyor, beklenmedik biçimde güneşi örten ve böylece güneşine çok değer veren, gerçek bir Petersburglunun kalbini sıkıntıya boğan ilk bulutun kölesi oluyor – o sıkıntıyla da nasıl bir fantezi doğuyor artık! Hissedersin sonunda yorulduğunu, sonsuz çabada yorulduğunu bu yorulmaz fantezinin, çünkü sonuçta olgunlaşırsın, önceki ideallerini geride bırakırsın: Küle. kalıntıya dönüşürler; eğer başka bir hayat yoksa, onu bu kalıntılardan inşa etmek gerekecektir. Bu arada ruh hep başka bir şey diler ve ister! Ve hayalperest boş yere, külleri karıştırır gibi eski hayallerini karıştırır, o küllerde bir kıvılcım olsun bulmaya çabalar; onu ü emek, soğuyan kalbini canlanan ateşle ısıtmak ve ondaki daha önceden tatlı tatlı gelmiş, ruhu huzursuz etmiş, kanı kaynatmış, gözlerden yaşlar akıtmış ve kendisini görkemli biçimde kandırmış olan şeyi tekrar diriltmek için!
Can YayınlarıKitabı okudu
Türk Edebiyatında İlk: Matem
Galip Mağluplar
Biz mağlup olduk Bayım
Yedisinde uçurtmamızı alan rüzgara
On yedimizde umudumuzu çalan sisteme
Yirmisine gelmeden bir sınava
Sonrasýnda hayata yenildik
°°°
Hayat, yaşadıklarımızdan çok, hayal ettiklerimiz değil mi zaten
°°°
Mümkün dünyaların en iyisi...
Kavafis’in o iyi bilinen "Şehir" şiirinde, başka yerler hayal eden şiirin kahramanı şiirin sonunda şunu fark ediyordu; ömrünü nasıl burada, bu yerde, bu şehirde, işte bu köşecikte harcadıysa her yerde yine öyle harcayacaktı. Başka bir yere gitseydi bile hiçbir şey değişmeyecek, hayatını yine harcamış olacaktı. Kavafis en iyi dünyadan değil, harcanmış bir hayattan bahseder. İlkin şiir sadece bu yer olduğunu, bu tek dünya olduğunu kabul eder. Hayatını bir yerde harcayan her yerde harcamış sayılır. Elimizde yalnızca bu dünya, yalnızca bu tek hayat vardır. İkincisi, şiirin kahramanı nereye giderse gitsin hayatını harcamaya yazgılıdır. Yazgı öznenin kendisine bağlanmıştır, dışsal koşullara, belli bir yere ya da zamana değil. Başka bir deyişle yüklemleri, yani olaylar, başına gelenler, kısaca yazgısı öznede kendisinde içerilmiştir. Bir hayat onu yaşayanın zaten önceden kıvrılmış ya da katlanmış biçimde içindedir. Yaşadığı bu önceden içerdiklerinin bir yerde, bir zaman içinde açılıp yayılmasıdır yalnız. Niçin öyledir? Çünkü dünya kişiden önce gelir, kişi o dünyanın düzeni ya da mantığının bir parçası olarak vardır. Demek ki yazgı zorunluluğa bağlanmıştır, zorunlu olarak harcanan hayat; başka türlü olamayacak tek bir dünya, başka türlü yaşanamayacak tek bir hayat.
Söyle bana hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yarim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedi tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir kara delikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
Cumhuriyet tarihinden 42 portrelik bir sivil ansiklopedi, muazzam bir hayat armonisi
"Gazeteci-yazar Ümit Bayazoğlu’nun kaleme aldığı 42 portreden oluşan Uzun, İnce Yolcular, iğneyle kuyu kazarcasına yapılan bir hatırlatma çalışmasının meyvesi.
. Bir dönemin popüler simalarını hızlı akan zamanın aşındırıcı etkisinden kurtararak hafızalara yeniden çağıran Bayazoğlu, ’ 
Uzun, İnce Yolcular da her biri birbirinden canlı hayatlar yaşamın çeşitli figürlerin saklı kalmış hikâyelerini sunuyor bizlere.
Siyah Prenses Camara Fatumata Sökmen, Çıplak ayaklı kontes Ayşe Nana, Prenses Fazıla, Sakallı Celal, İstanbul aşığı Çelik Gülersoy, Karıncaezmez Şevki, dünyayı denizlerden dolaşan adam Sadun Boro, alkış kralı Dario Moreno, Hippiler Kraliçesi Perihan, sapına kadar karikatürcü Zeki Beyner, Amigo Orhan, Çanakkaleli Baudelaire Orhan Talat Şalcıoğlu, Alaylı Ekspresyonist Aktedron Fikret, Hayal fabrikatörü Hasan Kazankaya…
Her boydan her soydan, hem birbirinden hem herkesten çok farklı bu insanlar değişik zaman ve mekanlarda ömür sürdüler..
Çoğu şimdi hayatta değil; kimi intihar etmiş, kimi cinayete kurban gitmiş, bazılarınınsa akibeti meçhul..
Ümit Bayazoğlu'nun kalemınden farklı bir okuma deneyimi sizde katılmazmısınız
Cehennemin metafizik anlamda var olduğu fikri sadece kadim ve yaygın değil, aynı zamanda doğrudur. Cehennem ebedidir. Her zaman var olmuştur. Şimdi de vardır. Kaosun, hayal kınklığına uğramış ve kızgın insaniann sonsuza dek yaşadıkları yeraltı dünyasının çorak, umutsuz ve kötücül bir alt birimidir.
