"Beklemek güzeldir ama doğru durakta doğru kişiyi beklersen eğer. Diğer türlü ne gideceğin yolun ne bindiğin otobüsün ne de beklediğin kişinin önemi kalıyor."
"Beklemek cehennemdir." Demiş William Shakespeare sonuna da şunu eklemiş: "Ama yine de beklerim seni."
Duygu yüklü, hissiyatı kuvvetli bir kitap okudum. Acıdan, aşktan, beklemekten, özlemekten, aydınlıktan, karanlıktan, kaybettiklerinden ve kazandıklarından ve bunun gibi bir çok duygudan bahsediyor.
Okurken iç geçirmemek elde değil. Sabrı öğreten, bunun yanı sıra hayata ve olanlara karşı dimdik durmayı tavsiye eden de bir kitap.
Baş ucu kitabım oldu kendileri.
İçinde barındırdığı hayat mottosu olacak cümleler de var.
Kitabın sonlarına doğru duygu yüklü mısralar karşılıyor.
Genel anlamda şiirsel ruhu var zaten.
"Sen üzülme çocuk.
Kalbin kırılsa da sen dimdik dur.
Yıkılma çocuk.
Her defasında daha fazla bağır aşkını.
Çocuk, korkma!"
"Bazen yoruluyoruz içinde olduğumuz hayatın tekrarından.
Ya da korkuyoruz aynı filmi tekrar tekrar izlemekten."
"Sabret, kalbinin gökkuşağının açması an meselesi."
