Sunu iyi bil ki,
Aklı başında olan,
Başkasının mezarına baktığı vakit kendi yerini görür...
Ve ona göre hazırlanır...
Ölüm ve Ölümden Sonraki Hayat
İmam Gazali
Cümle ölmüşlerin ruhu
Kimi sevgisizlikten öldü. Kimse gelmedi cenazesine. Bir mevlid programında dua eden hocanın, “Cümle ölmüşlerin ruhuna” cümlesi de olmasa Fatiha okunmayacaktı ardından.
Kimi aşırı sevgiden öldü. Ya bir göğse fazlaca bastırılarak nefessiz kaldı, ya şiddetli bir kıskançlığın gözü kör aşkının kör kurşununa hedef oldu.
Kimi çok sevildi, ama belli
Hayat yalan... Ölüm hakikat...
Gençlik... Bu da bir rüya. Rüyaların en süslüsü, en
şaşaalısı, en emel süsleyicisi. Hayat boyunca ancak
bir kere görülebildiği için en aldatıcı olanı. Of,gençlik dönüşü imkansız olan hayat bölgelerinin uzaklık sisleri içine gömülmüş, her an bizden kaçan bir varlığımız. Yoklukla varlık kelimelerinde anlam farkı arayan mantıkçıların, terminolojistlerin bu iddialarına ben şimdi gülüyorum. İşte ben mevcudum.
Fakat mevcudiyetimin geçmiş kısımları yok olmuş,yalnız beyin hücrelerimde bıraktığı her an uçmaya meyilli bir zaaf eseri.
Şimdi beni ağlatan, hem ruh
okşayıcı hem gönül yakıcı, tatlı, acı bir hatıradan
başka beni geçmiş hayatıma bağlayan bir vasıta yok.
Demek ki ömrümüz bir masuradan boşanıp diğerine sarılan, uçları meçhul bir yaratılış ipliğidir. Demek ki ömrümüz her saniye ölüyor da haberimiz yok. Biz
yalnız bu ölüm parçalarının toplanmasını bekliyoruz.
(Durarak sağına soluna mahzun mahzun bakınır,
öksürür) Şimdi bulunduğum yaşın ağır yükü altından
silkinip hayatıının kırk sene evvelki aydınlık ufukIarına doğru şevk kanatlarını hareket ettirebilmek
için düşüncemde bile cüret, cesaret daha doğrusu
kuvvet kalmamış.
Sayfa 10Kitabı okudu
Her hazanda birbiri üzerine dökülen ağaç yaprakları gibi insanlar da birbiri ardına toprağa yatarak yok oluyor. Bu değişmez, umumi bir kanun... Niçin endişe etmeli? Şu dünyada erilen başka ne var? Hayat yalan... Ölüm hakikat...
Yatay olan,hayata daha fazla bağlanmayı sağlar. Yatar vaziyette yere değmek, hayatın nasıl başladığını hatırlamaktır. Günün birinde bu pozisyonda bilecektir hayat,demek bu bu bedensel idman ölüm üzerine düşünme temini için de bir fırsattır.
Sayfa 26 - İletişim Yayınları
Üstü Kalsın
Ölüyorum tanrım
Bu da oldu işte.
Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum tanrım.
Ama, ayrıca, aldığın şu hayat
Fena değildir..
Üstü kalsın..
Mustafa Kemal
“Zavallı validem, bütün millet için ülkü olan İzmir’in mukaddes topraklarına verilmiş bulunuyor. Arkadaşlar, ölüm hilkatin en tabiî bir kanunudur. Fakat böyle olmakla beraber bazen ne hazin tecelliler arz eder. Burada yatan validem zulmün, çevrin, bütün milleti felaket uçurumuna götüren bir keyfî idarenin kurbanı olmuştur. Bunu izah ettim. Müsaade buyurursanız hayat ıstırabının biraz, birkaç noktasını arz edeyim. Abdülhamid devrindeydi, 1320 (1904) tarihinde mektepten henüz erkânıharp yüzbaşısı olarak çıkmıştım. Hayata ilk adımı atıyordum. Fakat bu hat- ve, hayata değil, zindana tesadüf etti! Hakikaten beni bir gün aldılar ve baskı yönetiminin zindanlarına koydular. Validem bundan, ancak mahpustan çıktıktan sonra haberdar olabildi. Ve derhal beni görmeye koştu. İstanbul’a geldi. Fakat orada kendisiyle ancak üç beş gün görüşmek nasip oldu. Çünkü tekrar idare-i müstebidenin hafıyeleri, casusları, cellatları ikametgâhımızı sarmış ve beni alıp götürmüşlerdi. Validem ağlayarak arkamdan takip ediyordu. Beni sürgün yerime götürecek olan vapura bindirirlerken benimle görüşmekten men edilmiş olan validem, gözyaşlarıyla Sirkeci rıhtımında elem ve kederler içinde terk edilmiş bulunuyordu. Menfada geçirdiğim seneleri anam, ıstırap ve gözyaşları içinde geçirmiştir.
Sayfa 97
Uzun sanırım kimse okumaz
Acı çekmek bize dolaşmış özgürlüğü verecekse eğer bulut bulut dolaşarak verdi sanırm.Bir yağmur hüznü. Bir güneşin sıcağı. Bir bahar havası. Kavgaların son bulduğu bir barış akşamı. Yüreğin derinlerinde bir gün. Yıldızların kaydığı gecede tutulan dilekler. Kimse bilmez yüreğin nerde olduğunu. Cebinde taşıdığın umutları. Bir gariptir vurulduğun
