Bi kîjan gotinê destpê bikim, nizanim.
Êş... Belê êş, tenê êş! Tenê em li vê dihesî dema ku me ev pirtûk xwend. Lê çi êş? Kîjan êş? Evîn? Welat? Feqîrî? Xerîbî? Bindestbûn?...
Wê kîjan peyv vê êşê bîne ziman, nizanim. Tenê peyvek têrê nake. Ji ber ku hemû peyvên bi êş dorpeç dike dilê mirov.
Lê kîjan mirov?
Her pirs wê wisa gelek bibe... Ne
baskê bazekî şikandin
asîman firînek wenda kir
çavê xezalekê kor kirin
awirek ji kîsê deștê çû
guleyek ket qirika kewekê
çiya stranek wenda kir
kulilkek binpê kirin
bilbil bêhnek wenda kir
lê dema ku jinek kuştin
evînek ji kîsê hemû dinyayê çû
kürt edebiyatı denilince "mehmed uzun" dışında kimse kürtçe yazmadı sananlar ve kürt edebiyatı denilince akıllarına "ahmed arif" ile "yaşar kemal" gelenlere umarım birazcık da olsa faydası olur bu listenin.
ayrıca bir türk olarak söylemek gerekirse 1000 yıldır beraber yaşadığımız bir ırkın edebiyatını bilmemek
çiqas ken û maçên te hebûn min zû zû civandin ji bajêr nebêje çima
çavê min bar nebû ku ji wan re bihêlim lê dîsa jî
min hinek dil kir sedeqa serê evîna xwe û te û min li bajêr belav kir tu zanî pê bê çi bû?
bajar dîn bû û bi çolê ket
çû û çû....
"Dar li ser koka xwe, Mirov li ser zimanê xwe şin dibe"
Min xwest ez vê gotarê bi zimanê xwe binivîsim. Ev pirtûk nêzî 9-10 sale pirtûkxaneya min de ye, pir ser bilind im ku min vê pirtûkê xwend. Ez di malbateke ku Tirkî nizane de mezin bûm û min heta 8-9 saliya xwe bi Tirkî nizanibû û pir kêfxweş im ku ez keça malbateke Kurd im. Ez niha zêdetir li xwendina pirtûkên bi kurdî difikirim û min xwest bi vê pirtûka mamosteyê me Kadrî Yildirim dest pê bikim.
Ji bo pirtûkê:
Ev pirtûk ji pêşgotinekê û şeş beşan pêk tê.
Di pirtûkê de em dibînin ku rehên lêker û navdêran, cînavên kesî, gerund, lêker, cînav, rengdêr, pêşpirtik, hevgirêdan, hêmanên hevokê... hatine nivîsandin.
Di paşi dawî de em helbest û gotinên pêşiyan dibînin.
Yên ku bi kurdî nizanin, yên ku dibêjin malbata min kurd e lê ez bi kurdî nizanim, yên ku dibêjin ez kurdî fam dikim lê nikarim bipeyivim û yên ku dixwazin bêtir kurdî fêr bibin dikarin vê pirtûkê bixwînin.
Ez spasiya mamoste Kadrî Yildirim dikim ku pirtûkeke wiha pêşkêşî me kir.
Silav ji bo kesên ku zimanê xwe ji bîr nakin, silav ji kesên ser rêya Celadet Alî Bedirxan dimeşin. Silav ji wera hevalên hêja.
Ez ê li vir carna helbest, stran û peyvên kurdî bihêlim hun ji dikarin di şîroveyan de stran, helbest û peyvên kurdî bihêlin, ez ê pir kêfxweş bibim.
Gelek spas dikim.
Ji bo kesên ku eslê xwe wenda nakin.
Bi xatirê we. ^_^
Ferhad Merde - Însan e
-
Go ez bêjim wê dengê min pir bilind be
Piştre guhê guh li min guhdar dike tirsim ber û vajî bikin
Ji ber yê go min guhê diwarê derewan bixîne însan e
Tirsim ji xwere xeyale kî çêkim wek ku cenneta xwedewend ez tê de hilperim
Ji ber yê kabusa berde xeyala min însan e
Bi bazkên azadiye weke kevukekî di ezmanê welatê xwede
Ez rêwî me
Pişta min li rojê, berê min li te
Ne dêr, ne jî mizgeft
Xwezî ez dergevanê dilê te bûma
Û min tu bikiriya qibla eşqa xwe
Destên xwe li ser ruyê te bigeranda
Û min ê dilê xwe ji te re bikira qurban…