Trenin kalkmasına daha üç dakika vardı. Artık katlanamıyordum. Birilerini yolcu eden herkes aynı duyguları yaşıyordur sanırım, tren kalkmadan hemen önceki o üç beş dakika, insan hayatının en çaresiz anlarıdır. Söylenmesi gereken her şeyin söylendiği, geriye yalnızca sessizlik içinde birbirilerinin suratına bakmanın kaldığı o anlar...