İnsanın bildiği cehennem bilmediği cennetten daha güvenli geliyor.
Ama ne kadar değişime direnirsen o kadar köşeye sıkışıyorsun. Bence en kötüsü insanın, olması gerektiği insan olmakla, olmak istediği insan arasında kalması. Senden bekleneni yaptığın zaman belki çevrendekiler tarafından onaylanıyorsun ama istediğin gibi davranamadığın için kendine
Bazen yolda bir yerlerde çok uzun zaman önce kaybettiğimi hissettiğim başka bir ben daha var. Her zaman bir içki daha içmek için kalan, dans etmeyi seven kız. Bazen onu özlüyorum.
Hayaletlerin musallat olmasından korkmuyorum. Benim kendi hayaletlerim var. Nereye gitsem onları da yanımda götürüyorum.
Burası insanı hayaletlerin varlığına inandırabilecek bir yer.
Sonra odanın köşesindeki şu şeyi görüyorum. Büyüyor, gücünü topluyor, karanlıktan çıkıyor. Yok canım. Hayal görüyorum. Öyle olmalı. Hayaletlere inanmam. Ot yüzünden, viski yüzünden olmalı. Beynim bana oyunlar oynuyor. Siktir, ama orada bir şeyler olduğundan eminim. Gözümün ucuyla görebiliyorum ama doğrudan baktığımda yok oluyor sanki.
Artık hiçbir güzel şeyi doğru düzgün hissedemiyorum: Mesela yiyeceklerin tadını, yüzüme vuran güneşi veya radyoda sevdiğim bir şarkının çıkmasını. Denize bakarken hissettiğim tek şey ağır bir sancı, kaburgalarımın altında bir yerde, sanki eski bir yara gibi.
Ayağımın altındaki yer aniden çökse, aniden kaybolsa, böylece benim de onunla birlikte kaybolmaktan başka çarem kalmasa neler hissederdim acaba, merak ediyorum. Bir an için bunun gerçekleşmesini bekleyerek öylece dikildiğimi fark ediyorum.
Uzun zamandır gözümden yaş akıtmayı başaramıyorum. Ağlayabilsem belki daha iyi olabilirdi ama yapamıyorum. Sanki kaybettiğim bir yetenek, unuttuğum bir yabancı dil gibi.
Sık sık oku !!
Başarı, günümüzde putlaştırılmış durumda; başarılı olda nasıl olursan ol. Erdemleri hiçe sayabilirsin, dostlarına ihanet edebilirsin ve rekabet için yapmayacağın hile olmayabilir. Günümüz başarı anlayışı bize satır arası mesajlar olarak bunları veriyor. Başarı döneminin çok ünlü putları var: Steve Jobs, Elon Musk, Jeff Bezos gibi isimler bunlardan bazıları. Başarının adının geçtiği herhangi bir yazıda ya da videoda bu isimlere rastlaman kuvvetle muhtemel. Bu isimlerin hepsinin ortak noktası milyar dolarlık şirketlere sahip oluşları. Onların hayatıyla ilgili bir sürü haber okuyoruz,okuduğumuz şeyleri başarı yolunun haritası gibi değerlendiriyoruz. Evet çaba gösterme konusunda alacağımız her ilham değerli ama hayat yolunda nihai olarak varmamız gereken tek hedef maddi kazançlar içerisinde başarıya ulaşmak mı olmalı? Böyle düşününce ister istemez başarısız olma ihtimali bu dünyada yok olmakmış gibi geliyor. Yukarıda bahsettiğim insanlar hakkında okuduğumuz birçok şey, bir sürü reklam ve halkla ilişkiler ajansının filtresinden geçerek bizlere ulaşıyor. Yani neyi duymamızı istiyorlarsa onu duyuyoruz. Böyle büyük ölçekli işlerin arka planında, gizli anlaşmalar, devlet destekleri ve haklarına girilen birçok insan olabilir. Bu madalyonun diğer tarafı ve kimse madalyonun bu tarafına bakmak istemiyor. Evet başarılı olmak önem bir şey ancak hayatın nihai amacı olmamalı kesinlikle. Hayata başarı haricinde, birçok alan var; yakın ilişkiler, topluma faydalı olmak, güzel ilişkiler kurmak, iyi insanlar yetiştirmek gibi. Başan odaklı olmak, bunları geri bırakabiliyor bazen.
Sayfa 132Kitabı okudu
Şifasız Bir Yalnızlığa Mahkum Olanların Kitabı…
Peyami Safa mutlaka tanışmışsınızdır. O kadar farklı uçlarda gezmiş ki kitapsever bir insanın onunla tanışmaması imkansız. Çocukluğumdan itibaren eserleri sıklıkla önerildi ve her seferinde ziyadesiyle beğenmiş bulundum. Bugün yine o günlerden birindeyim. Saygıdeğer 
nalkan’a bu muhteşem eserlerle bizi tanıştırdığı için tekrardan teşekkür
