Çizdiğim her resim, kendi hayatıma sorduğum bir soruydu.
Sayfa 85 - Epona yayıncılıkKitabı okudu
Sorun şu ki, insan suretindeki herkes insan değildir.
Sayfa 48Kitabı okudu
Gençliğimden bu yana et yenilmesine karşıyım. Bir gün, insanların hayvanları öldürmesini tıpkı insan öldürmek gibi cinayet kabul edeceğine inanıyorum.
Sayfa 83 - Epona yayıncılıkKitabı okudu
Herkes her yaşta çocuktur. Aradabir, “Verin bulutlarımı, onlar benim oyuncaklarımdı! Verin annemin türkülerini!” diye bağırasım gelir. Sonra da gülerim kendime. Elli yaşında bir adamın, “Verin oyuncaklarımı!” demesi gülünç değil mi? Ama nice gizlersek gizleyelim, hepimiz her yaşta yine çocuğuz; kimimiz elli yaşında bir çocuk, kimimiz yetmişinde bir çocuk... İyi ki bu çocukluklarımızdan bir küçümen parça içimizde gizli kalıyor. Yoksa büsbütün çekilmez olurduk...
Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.
Sayfa 148 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Doğa hiçbir zaman kendi yasalarına karşı koymaz.
Sayfa 82 - Epona yayıncılıkKitabı okudu
Horatius: "Tanrı bütün iyilikler için yüksek bir bedel ödetir bize: külfet."
Epona yayıncılıkKitabı okudu
Başkalarını incitenin kendisi de güvende değildir.
Epona yayıncılıkKitabı okudu
Bir savaş veriyorum, herkesin verdiği gibi... Acı, nefret, keder
ve yalnızlıkla beraber; ruhumu hapsedecek gerçek mutluluğu
arıyorum. Bu yolda düsturu olmaksızın yürümüyorum elbet;
haşin, mert ve aheste adımlarla!.. İlerlerken kara kargalar
dürtüyor beni, ansızın bir hareketle. İrkilerek bakıyorum
suratlarına, ‘’bak burada yaşanmışlıklar’’
"Sanki bizler hayatı kenardan izleyenlermişiz ve her birimiz, herkesin ve her şeyin yargıcı yapılmışız gibi. Herkes büyük işler, yüce karakterler, büyük mutluluklar istiyor ve arzuluyor ama çok az sayıda insan, kendisini ve hayatı etrafındaki sıradan bayağılıklar, aşağlıklar ve aptallıklardan bir milim dahi olsa arındırmayı düşünüyor. İnsanlar borçlarını ödemekten aciz merhametsiz borçlulara benziyor."
kitabı okudu
Ey uyku, nedir uyku? Uyku ölüme benzer. Öyleyse yaşarken uykuyla kendini zavallı ölülere benzetecek yerde, niçin ölümden sonra kusursuz bir yaşamın olmuş gibi görünmeni sağlayacak işler yapmıyorsun?
Sayfa 75 - Epona yayıncılıkKitabı okudu
Hakikat, tek çocuğuydu zamanın.
Sayfa 75 - Epona yayıncılıkKitabı okudu
Her kişi, her zaman dünyanın ortasında, hem kendi yarımküresinin altında, hem de bu dünyanın merkezi üstünde bulunur.
Epona yayıncılıkKitabı okudu