şiirimsin
"Kırk yil hatırı var yüreğimde
Dünümün, bu günümün kırıklarını döndüm denizlerin dibine
"En büyük güç kalemdir"
En keskin kalemle sürdüm umudu ağaç köklerine
Yaşamak bir muamma olsa da
Böyle zamanlarda yüreğim ayrı atar bir bıkkınlık zelzelesiyle
Yüreğim hasreti sırtlamış mecnunlara benzer.
Ve uzakları hep sevdirdi bana bu
Bu dönemde belki hepimiz çok yoruluyor ve bunalıyoruz ,hatta bzn bunun için bir sebep dahi bulamiyor asrın yorgunluğu vuruyor kalbimize ,anca ne yaşarsak yaşayalım unutmayalımki herşey bir kenara bırakıp bakıldığında bile çoğu insanın hayat standartlarınin çok üstünde bir yaşam sürüyoruz, tabikide böyle düşünmek üzülüp bunalmamıza engel değil ama unutmayalım ki hepimizin bir amacı var bu yorgunlukların hiç biri amacımızı ulaşmak için bir engel olmamalı
Biz daha yorgun daha solgun🍁 hayatlara toprak olabilmeliyiz biz yok olan diyarlara dua🌿 olabilmeliyiz biz tüm bu yorgunluğu atîp bombalan evleri görüpte susanlardan olmamalıyız ❤️🩹🇵🇸🇵🇸🇵🇸
Herşey o ilk gece başladı bir çikolata fabrikası hikayesi
Herşey çok güzel ve özeldi her salisesi hiç ama hiç pişman değilim ve olmadım bir daha olsa sonunu bile bile bir daha yaşarım..
Bize kalan koskoca bir hiçliktir, o güneş ve samanyoluna rağmen bir hiç. Herşey bir hiçtir.
İkindiye aşığım yine
Sessizliğine ve yüzdeki serin değişine rüzgarın
Nisanda yine ıslananız biz
Kırk ikindide
bozalım bu dünya kadar meseleyi
Çözelim Güneşte kavrulmuyorken tenimiz
İçimizde ateş taşıyoruz sönmüş aşklara
Onlar yine öyle bilsinler
Hiç ayrılmadık biliyorum
Bir çığlık atkimsenin bilmediği bilmeceyi
Ah ne güzelsin
Yoluna çiçekler
"Doğru. Bizim için çağın meseleleriyle ilgisi olmayan küçük hedefler ve bireysel zaferler yarattılar. Yıllarca bekledikten sonra küçük bir daire, buzdolabı, araba hatta araba lastikleri satın almak gibi. Hiç kimsenin daha ileri gidecek ve daha çoğunu isteyecek ne zamanı ne de takati var. Hepimiz tükendik. Günlük hayatın karmaşık dertleri bizi mahvetti. Sıradan sorunları çözmek için bile torpile ihtiyaç varsa başka şeyleri nasıl düşünebilirsin? Hangi kültürel hayattan bahsediyorsun?Bizim tek derdimiz yaşamak, onun dışında ki herşey lüks. Sadece yiyecek ve çocuklarıyla başını sokacak bir yuva arayan karınca bir ulusa dönüştük."
Sayfa 241 - Nemesis KitapKitabı okudu
Kadrolu Yalnızlar için
unuttuklarınızı soruyorum
hiç hatırlamak istemediklerinizi
teninize iz bırakanları
ve izinizi taşıyan tenleri
görmesenizde sezdikleriniz var mı sizin
unutmasanız da unutur gibi yaptıklarınız