Kumların Kadını ardından okumak daha bir keyifliydi(hatta iki kitabındaki Sai Nehri kullanımı da güzel bir ayrıntıydı).Kobo Abe bu kitabında da sınırları zorlayan olaylar bütününün ortasına atıyor sizi.Takip etmesi zor ancak merak uyandırıcı..
*Murakami Haruki ile bir çok benzerlik yakalamak da mümkün (kendi kuruntum da olabilir belki)..özellikle çok bilinmeyenli denklemler,müzik kullanım tarzları,karakter ve dış görünüş analizleri,küçük ekler (örneğin gazete kupürleri) gibi..