Cennete Girdiren 30 Sebep
Bismillahirrahmanirrahim
“Allahümme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala alihi ve sahbihi ve sellim"
01- İman
Kâmil iman sahibi olmak.
Allah Teâlâ şöyle buyuruyor:
“Onlar gayba inanırlar, namaz kılarlar, kendilerine verdiğimiz mallardan Allah yolunda harcarlar.” (Bakara Sûresi, 3)
“Rablerinin âyetlerine inananlar; Rablerine ortak
Huzeyfe b. el-Yeman, çarpıcı bir açıklıkla konuyu dile getiriyor: "Kim bir kötülüğe eli, dili ve kalbi ile engel olursa vazifesini yapmış olur. Müslümanlardan kim de kötülüğe kalbi ve dili ile engel olup eli ile (kuvvetle) engel olmazsa hakikatten bir bölümünü terketmiş olur. Yine Müslümanlardan kim bir kötülüğü sadece kalben tenkit ederse, hakikatin iki şubesini terketmiş olur. Müslümanlardan kim bir kötülüğü kalbi ve dili ile düzeltmeye gayret etmezse, işte o yaşayan bir ölüdür."
.
Hz. Ömer diyor ki: "İsterdim ki benim bir oda dolusu Ebu Ubeyde b. Cerrah'ım olsun, bir oda dolusu Huzeyfe b. Al-Yeman'ım olsun, bir oda dolusu Muaz b. Cebel'im olsun da onları kıtalara göndereyim, coğrafyalara, uzak beldelere, diyarlara göndereyim de İslam'ın sancağını alsınlar oraya diksinler."
.
Sayfa 266 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Huzeyfe b. Yemân (r.a.) şöyle dedi:
“İnsanlar üzerine öyle bir zaman gelecek ki, o zaman ancak denizde boğulmak üzere olan biri gibi duâ eden kişi kurtulabilecektir.”
(Hâkim, Müstedrek, IV, 471/8308)
Tevbe 128-129) <Andolsun, size kendi içinizden öyle bir peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya düşmeniz ona çok ağır gelir. O, size çok düşkün, mü’minlere karşı da çok şefkatli ve merhametlidir. Eğer yüz çevirirlerse de ki: “Bana Allah yeter. O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur. Ben ancak O’na tevekkül ettim. O, yüce Arş’ın sahibidir.”>
Ayrı not: Tevbe suresinin son iki ayeti 128-129: iki temel nokta: Kuranın son inen iki ayetidir. Zeyd b. Sabit, Kur’an’ın cem edilişinde baş sorumludur. Kur’an’ın ayetlerinin iki şahitle yazılması söz konusudur. Huzeyme b. Sabit’ te (zü şehadeteyn) ikinci şahide ihtiyaç duyulmamıştır.
Huzeyfe b. Yeman ise Ermenistan-Azerbaycan fethi sırasında kıraat farklılığından birbirini tekfir edenlerin olmasına üzülen ordu komutanıdır. Hz. Osman’a gelerek de durumu bildirmiştir.
İslamca yaşamak dünya ve hayat karşısında etkin bir tavır takınmakla gerçekleşebilir. Bu etkinlik, hayra yönelirken gösterilmesi gereken bir etkinlik olduğu kadar, şer karşısında takınılacak tavrın da gereğidir. Nitekim, Huzeyfe b. el-Yeman, çarpıcı bir açıklıkla konuyu dile getiriyor: "Kim bir kötülüğe eli, dili ve kalbi ile engel olursa vazifesini yapmış olur. Müslümanlardan kim de kötülüğe kalbi ve dili ile engel olup eli ile (kuvvetle) engel olmazsa hakikatten bir bölümünü terketmiş olur. Yine Müslümanlardan kim bir kötülüğü sadece kalben tenkit ederse, hakikatin iki şubesini terketmiş olur. Müslümanlardan kim bir kötülüğü kalbi ve dili ile düzeltmeye gayret etmezse, işte o yaşayan bir ölüdür."
