bir meyve toplayıcı mutlaka çıkıyor yoluma ve yanımdan geçerken,
sır salkımları yuvarlanıyor elinden
sonra başbaşa kalıyoruz
ben ve büyük karanlık
ben ve güneşin hüzünlü mırıltısı
güneşe yolculuktan dönüyorum
ışığın karanlığıyla doldum
daha da gölgelendim
aydınlığın kıyısındayım,
bir karaltı gibi.
yarılıyor gece
bir gülüş yeşeriyor
yeryüzü uyanıyor
sabah, gökyüzü çömleğinden yayılıyor
ve düşüncemin karanlık dalı
zaman uçurumuna eğiliyor.
"OKU! YARATAN RABBİNİN ADIYLA!" kutsal âyeti, böylece bize tüm kâinatı okumamızı, yani öğrenmemizi; öğrenip ibret almak üzere düşünmemizi, olayları algılamamızı, kâinattaki eşsiz nizamın özelliklerini değerlendirmemizi öğütler. Bu kutsal âyet, aynı zamanda yaratılmamızın kaynağını, yani menşe'i ve mebde'ini; kendimizin hakikatini, nereden ve nasıl geldiğimizi, hatta nereye gideceğimizin bilinçli akıbetini de haber verir. Mevlana, ruhlar âleminden "üflenerek" göç eden ve uzun bir yolculuktan sonra dünyaya inen insanın aşk dolu hasretini; tıpkı sazlıktan koparılmış bir neyin, "üflenerek" çıkardığı sese benzetmiş ve ana yurdunu özleyen hüzünlü bir nağmenin feryadını, "DİNLE!" sözüyle "OKU!" âyetine de çağrışım yaparak anlatmak istemiştir. Hem de iki hecelik bir sözcükle!..
Ben Kur'ân'ı, kendimi ve tüm kâinatı "OKUDUM"!
Şimdi de, sen "DİNLE!" bakalım, dercesine...
ARAGORN İLE ARWENİN ÖYKÜSÜNÜ
"Arador Kral'ın dedesiydi. Oğlu Arathorn evlenmek için Aranarth soyundan gelen Dfrhael'in kızı olan Zarif Gilraen'e talip olmuştu. Bu evliliğe karşı çıkmıştı Dfrhael; çünkü
Tsinandali'de esir alınan Prensesler ve Madam Drancy, acı ve korku dolu bir diyara doğru yol alıyordu. Başlarındaki dağlılar, esirleri kendi malı gibi görüyorlardı. Onları İmam'a teslim
sohrab sepehri,bitkinin şarkısı
"bir meyve toplayıcı mutlaka çıkıyor yoluma ve yanımdan geçerken,
sır salkımları yuvarlanıyor elinden
sonra başbaşa kalıyoruz ben ve büyük karanlık
ben ve güneşin hüzünlü mırıltısı
güneşe yolculuktan dönüyorum
ışığın karanlığıyla doldum
daha da gölgelendim
aydınlığın kıyısındayım,
bir karaltı gibi.
yarılıyor gece
bir gülüş yeşeriyor
yeryüzü uyanıyor
sabah, gökyüzü çömleğinden yayılıyor
ve düşüncemin karanlık dalı
zaman uçurumuna eğiliyor.