MADENCİ-Karanlıklarda Aydınlık Arayan Adam
ey grizu kokulu cüce hayat!
zamandın sen ölümden çaldığım...
ben artık düşleri bağbozumu, hüzzam gülüşleri yitik
yorgun düşmüş bir albatrosum tütün sarısı bir ağıtta
dudakları kenetli, gözlerinin nuru bitik
donmuş bir toz bulutuyum buzul mavisi bir sarkıtta .
Sayfa 97Kitabı okudu
EN ESKI YAZILARIM 1.
Saçmasında vurulduğun mazi namın olur
Denizinde sarıldığın sinsi ahın olur
Fırtınasında savrulduğun serseri zamanın
Toprağında kuruduğun mezarın olur
Kuklacı
her aşk bir mecnun büyütmez
ve her insan kendini sever sadece
zamanı yontan mevsimler
yıllanmış hüzünler bırakırken kalbime
aynalarda arama annemdeki yüzümü
sığınıp tanrı'ya adını andıktan sonra
bir azize sattım onu taşrada
sürgün ayaklarım hallaç başımla
kırdım aşka dair öğrendiğim ne varsa
kalender bir eda ile kırdım kuklacı
Hüzzam Mavisi..
"İnsanları sevmek için ille ölmelerini mi beklemek gerek?"
Sayfa 130 - @oğlak yayınlarıKitabı okudu
Serdar Aydın
Yarım kalmış acılar denizi pencereme konardı geceyle,
savrulurdum. Gözyaşı kokusuyla dolu bir kuğu, zamanın
sonuna kalkan, sürgünümdü; göz mavisi duman,
Boz bulanık bir gündü. Yağmur zaman zaman yağıyor, rüzgarın uğultusu hiç dinmiyordu. O gün, Şair Kaan İnce’nin anısına bir toplantı düzenleneceğini biliyordum. Yanımdaki Mahzun arkadaşımla
Hüzzam Mavisi
Kırk bir yaşında, o hüzzam mavisi kelebeği duvara asarak çekip gitti.
Adı Güner Sümer. Bir yıldır kayıp. Gözü arkada gittiği söyleniyor. Bir tahmine göre de Asaf, Sermet, Sevgi, Oğuz, öteki Oğuz ve yaşıtı daha bazı sanatçı-yazar dostlarıyla birlikte olduğu.
Sayfa 113Kitabı okudu
Hüzzam Mavisi
1936 yılının mart ayında doğdu. Bir yaşında boğmaca, iki yaşında söğüt dalından bir atı, üç yaşında gök mavisi bir tulumu, dört yaşında ise tahta sandalyeden bir kamyonu oldu. Beş yaşında, dört'yaşındaki bir kızı Başkent'in Meşrutiyet Caddesinden Kızılay Alanına kaçırdı. Yakalanıp tutuklandı. Büyükbabasının yanına sürgüne yollandı. Altı yaşında
Hüzzam Mavisi
Gelişimin çok boyutlu zenginliğini elinde kalan tek şeyle, yaşamıyla savundu. Battı çıktı; yeniden battı, yeniden çıktı ve otuz altı yaşında tek boyutluluğa karşı ‘çifte su verilmiş bir çelik gibiyim’ dedi. Bu bilenişi sevdiği kadar güzel kadınları da sevdi. Ucu sivri acıyı tanıdı. İçkisini ihmal etmedi. Yüreğini sıcak tutan her masaya yürekten kopma dizelerini bıraktı.
Sayfa 112 - Everest YayınlarıKitabı okudu