Çok içten gülüyor ve bu gülüşü göz kamaştıran güzelliğine çok daha ışıltılı bir güç katıyordu.
-Niçin uyuyorsun? -Vaktin nasıl geçtiğini bilmemek için.
İnsan sevilmekten çok anlaşılmayı istiyordu belki de.
Okur Takip Önerileri
Onun kafasında bir müddet yaşamak için neleri feda etmem ki?..
İnsanın düşündükleri Gördüklerinden daha korkunç olurmuş meğer.
Para değil beni öldüren, bütün bu yaşam kaygıları.
Zindancının yeterli olduğu yerde cellada gerek yoktur .
"Kendi özüyle ilişkisi olmayan insan, eninde sonunda iç yalnızlığa gömülür, özünden kopmuş insanın gerçek anlamda başkalarıyla da ilişkisi olamaz."
Etrafında kimseyi bulamamak zor, içinde kimseyi bulamamak ise daha zor.
"Ya, bir anlasam kim bu 'el âlem'? Niye bu kadar önemli onların fikirleri?"
Şeriat der ki: "Seninki senin, benimki benim"
Tarikat der ki: "Seninki senin, benimkide senin"
Marifet der ki: "Ne benimki var ne seninki"
Hakikat der ki: "Ne sen varsın ne ben"
Boşver yüreğim , gidelim ...
Değmez,
Sevdiğine de , Sövdüğüne de ...
Akılca ve ruhça kim sağlam ve güçlüyse onun buyuracağını biliyorum artık! kim daha yürekliyse, haklı olan da odur. Her şeyin içine tükürmekte en ileri gidenler, yasa koyucu olurlar. Herkesten daha gözü pek olan, herkesten daha haklıdır! Bugüne kadar böyle gelmiş, bu bundan sonra da böyle gidecek!
''...Ah Milena , bugün yağmur göz kapaklarıma yağıyor..''
"Hayatımda hiç bu kadar mesut olduğumu, içimin bu kadar genişlediğini hatırlamıyordum. Bir insanın diğer bir insanı, hemen hemen hiçbir şey yapmadan, bu kadar mesut etmesi nasıl mümkün oluyordu?"
"Şimdi ben gidiyorum. Fakat ne zaman çağırsan gelirim..."dedi.
"Nereye çağırırsan gelirim!"
Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum.
“Yoksul insanlar hayal kurmaya meyillidir, doğanın kanunu böyledir.”
Size hakareti arttırdıkça daha çok seviyorsunuz onu. Acılarınız bundan ibaret. Onu olduğu gibi bütün hakaretleriyle seviyorsunuz. Düzelse, o saat soğur, bırakırdınız.
Bir katilden daha cani insanlar gördüm. Umudumuzu öldürenleri gördüm.
"Günümüz sevdaları, aşkları ortada..
Aşk da mutasyona mı uğradı acaba?"
İnsan yalnız olunca neler neler düşünür.. gerçekleşmemiş hayallerini, uçup giden yıllarını, ilk aşk maceralarını... O pek gerilerde kalan yılları, erişilemeyen ve erişilemeyecek olan bir isteği hatırlamak, düşünmek de hoş bir şeydi. Niye böyle olur? Bunu da bilmez insan. Ama zaman zaman bunları düşünmekten, o günleri yeniden yaşıyor gibi olmaktan hoşlanır.
Sayfa 92
İnsanlara en zayıf noktanı söylersen kesinlikle orayı hedef alıyorlardı, gördüğü kadarıyla.
Sayfa 87
Ah, Ah... Biz başka yaradılışta insanlarız... Birbirimize uygun değiliz!
Özgürlük, Sayın Şekspir, tam olarak nerede?
Elbette mazlumların yumruğunun içinde!
Sayfa 31
Bir insanı kötülemek kolay, anlamak zordur.
Sayfa 3