İbrahim Efendi bir gün öğlen namazını kıldırmak için geldi, duvarların beyazı üzerinde Fahrikâinat efendimizin nur suretinin bir tasvirini görüp olduğu yere mıhlandı. Sanasın ki gönül kâbesini fil ordusu sarmış. Dinimizde yoktur, oğlan henüz zırcahil, mescit kitaplığındaki birkaç siyer risalesinden o nur suretin tabirini okumuş, hayal edip
Beşeriyeti bir kâbus gibi sarmış olan siyonizm, önüne durmak isteyen her çeşit meşrû kuvveti, her çeşit gayrimeşrû silâha mürâcaat ederek devirir. Bilhassa kütleleri perçinleyici bir ana kuvvet olan îman ile, millî değerleri ezmek, temel prensibidir. Maalesef bu arada, bizim gibi teşkîlâtsız, hattâ başsız olan hamiyetli vatan evlâtları ise, şuurlu memleket aşkımız ve îman kaynaklarımızdan dolayı, suçlu ve geri kimseler olarak umûmî efkâra takdim ediliriz.
Tesettürü emreden Kur'an'ın kadına verdiği açık mesaj şudur: Dişiliğinizle kendinizi görünür kılmak yerine, kişiliğinizle/şahsiyetinizle erkek egemen dünyada hak ettiğiniz saygın yeri alın. Onun için tesettür, kadının insan kimliğini teninin önüne koymak demektir.
Ne zaman dinle ilgili bir mesele gündeme gelse, vahyin yüceliği, kutsallığı, ancak belli kişilerin veya çevrelerin onu anlayabileceği, mezhepleri veya alimleri taklit etme gerekliliği ve eskilerin yenilerden mutlaka daha dindar ve daha bilgin olup neredeyse ilmi bitirdikleri gibi anlayışlarla vahye sormak veya bakmaktan önce ulemanın, kitapların, mezheplerin, üstadların, büyüklerin, şeyhlerin, hocaların, mollaların vd. ne söylediğine/söyleyeceğine bakılır, onlara itibar edilir ve vahiy onların söyledikleri/söyleyecekleri üzerinden anlaşılır ve yaşanır olmuştur.
Müslüman bir kadındı. Yaşı altmışın üzerinde olmasına rağmen, gençlerle konuşurken bile tülbentiyle ağzını örterdi.
Evinin arkasında iki üç metrekarelik bir toprak parçası vardı. Ayakta zor durmasına rağmen, üşünmez, bahçeye yeşil soğan, fasulye falan ekerdi.
Geçen yılın bahar ayında benden çilek fidesi istedi. Güle oynaya getirdim. Bahar bitti, yaz bitti ve sonbaharda ninemiz vefat etti.
Geçen gün, evlerinin arka tarafından geçerken bahçeyi
gördüm. Belli ki ninemizin vefatından sonra bahçeyle kimse ilgilenmemişti.
Çileklere gelince... O iki kök çilek fidesi, bahçenin her yerini sarmış. Çelikler kıpkırmızı olmuş, toplanmadıkları için
çürümeye başlamış.
"Behçeye inip şunları yiyeyim" diye niyetlendim. Sonra, rahmetlinin bahçeye izinsiz giren çocuklara söyledikleri aklıma geldi, hemen vazgeçtim.
Bahçeye uzun uzun baktım, ölümü düşündüm: Ölüm, insanın bir yarısını alıp gidiyor. Ardında, işte böyle yarım kalmış projeler, verilmiş sözler, binbir emekle yapılmış evler, ekilmiş bahçeler, daha ilk meyvesi bile yenmemiş fidanlar bırakarak...
Sonra eve döndüm, ömrümü uzatmak için biraz şiir çalıştım.
...Hindistan'da kız çocuğuna sahip olmak utanç sebebi sayılmakta ve bundan kurtulmak için de son 10 yılda 8 milyon kız çocuğu ya kürtajla alınarak yahut başka şekilde öldürülmektedir. Nitekim Hintli bakanın kendisi son 20 yılda 10 milyon kız çocuğunun ağzı kumla doldurularak öldürüldüğünü açıklamıştır.