İçinde yetiştikleri korku kültürünün kalıplarının farkında olmayan , insanı bir araç olarak gören, çocuklarına olduğu kadar kendilerine de saygı duymayan anne- babaları görünce içim acıyor. Kucaklarındaki o muhteşem varlıkların hayatlarını bilmeden mahvetmelerini görmeye dayanamıyorum.
Sayfa 13 - Kronik KitapKitabı okudu
Şimdi arasam ne derim bilmiyorum, ne dersin, ne kadar susarız? Şimdi arasam seni, arayabilsem.. Bildiğim tüm dillerde “dön” desem sana, diyebilsem.. Bu kadar insan olmasam ben, Bu kadar insan olmasan sen, Böyle gururlu, böyle afsız. Vicdanım acıyor, Sarılsan geçecek, Gelsem şimdi sana, Öyle aniden, Bağırsam biraz gözlerinin içine baka baka, seni nasıl sevdiğimi, Seni nasıl büyük, Seni nasıl anne gibi, Seni nasıl herşeyden çok sevdiğimi bağırsam. Dökülsem sana, Dökülebilsem.. Bu kadar insan olmasak biz, Böyle kibirli, böyle inatçı. Umudum azalıyor. Sarılsam geçecek, Tutup kendime çeksem seni, Öpsem, öpebilsem.. Sen de karşı koymasan bana, Sende karşılık versen hatta. Bu kadar insan olmasak, Böyle bencil, böyle kinci.. İçim yanıyor, Sarılsan geçecek. Bu kadar insan olmasak sevgilim! Haklı sanmasak kendimizi, mükemmel sanmasak, savaşmasak.. Bastırmasak özlemlerimizi, saklamasak.. Özledim, sarılsam geçecek..
Suskunlar evi
'Anne, dedim, anne... Bu kelimeyi söyleyince neden içim acıyor anne? Neden bayramlık hazırlanmış çocuk sevinci uyanmıyor içimde? Neden şu iki hece taş olup boğazıma duruyor, neden yutkunuyorum, nedir bu boğazımdaki doluluk hissi Anne...!?
Sayfa 152 - Hayy kitap edebiyatKitabı okudu
'Anne, dedim, anne... Bu kelimeyi söyleyince neden içim acıyor anne? Neden bayramlık hazırlanmış çocuk sevinci uyanmıyor içimde? Neden şu iki hece taş olup boğazıma duruyor, neden yutkunuyorum, neden bu boğazımdaki doluluk hissi,' dedim.
Sayfa 152 - HAYY KİTAPKitabı okudu
Affet beni çocuk
Ellerin kir pas içinde, üstün başın çöp kokuyorken.
Yani, temizliğe biraz su, biraz sabun kadar yakınken,
Sana bakıp buruşan suratım,
Katran bağlamış yüreğimden bihaberken,
Affet beni çocuk.
Ekranlarda görünce seni, güya içim acıyor.
Güya, derdinle dertleniyorum.
İnanmazsın ama çoğu kez ağlıyorum.
Sokak başında, çıplak gözle görünce aldırmayan
Riyakar gözlerimi affet çocuk.
Gemlerini televizyon kumandasına kaptırmış.
Bir sunucunun dilinde dolaşan,
Riyakar merhamet duygumu affet çocuk.
Dur! Dur! Gitme çocuk,
Sen değilsin utanması gereken, kaçması gereken.
Benim yüzüm kızarmalı, benim başım öne eğilmeli,
Girecek delik aramalı bedenim,
Benim gönlüm kırılmalı...
Senin bir dilim ekmek, bir parça kıyafet aradığın yerde,
Ben, vicdanımdan kalan kırıntıları toplamalıydım
Yapamadim.
Affet beni çocuk.
Sayfa 84 - NesilKitabı okudu
Anne dedim, anne... Bu kelimeyi söyleyince neden içim acıyor.
Neden bayramlık hazırlanmış çocuk sevinci uyanmıyor içimde? Neden şu iki hece taş olup boğazıma duruyor, neden yutkunuyorum, nedir bu boğazımdaki doluluk hissi, dedim.
Sayfa 152Kitabı okudu
Buna karşın, içinde yetiştikleri korku kültürünün kalıplarının farkında olmayan, insanı bir araç olarak gören, çocuklarına olduğu kadar kendilerine de saygı duymayan anne-babaların görünce içim acıyor. Kucaklarındaki o muhteşem varlıkların hayatlarını bilmeden mahvetmelerini görmeye dayanamıyorum. Sabırsızım çünkü anne-babaların kucaklarında tuttukları sadece kendi çocukları değil, aynı zamanda benim ülkemin geleceği. Bu çocuklar, Türkiye'nin çağdaş uygar bir ülke olmasının anahtarı.
Buna karşın, içinde yetiştikleri korku kültürünün kalıplarının farkında olmayan, insanı bir araç olarak gören, çocuklarına olduğu kadar kendilerine de saygı duymayan anne-babaların görünce içim acıyor. Kucaklarındaki o muhteşem varlıkların hayatlarını bilmeden mahvetmelerini görmeye dayanamıyorum. Sabırsızım çünkü anne-babaların kucaklarında tuttukları sadece kendi çocukları değil, aynı zamanda benim ülkemin geleceği. Bu çocuklar, Türkiye'nin çağdaş uygar bir ülke olmasının anahtarı.
İçim Acıyor Bahçeye(anne)
Annemin bütün hayatı
Serilmiş bir seccadedir,
Cehennemin dehşet eşiğine.
Annem, her şeyin altında
Bir günahın izini arar
Ve düşünür, bir bitkinin küfrünün
Bahçeyi kirlettiğini
Bütün gün dua eder annem,
Doğal bir günahkardır annem
Ve üfler bütün çiçeklere
Ve üfler bütün balıklara
Ve üfler kendine
Beklemektedir annem, ilahi zuhuru
Ve gökten inecek bağışı.
sayfa 57-59Kitabı okudu
sevda ( ◜‿◝ )♡
Şimdi arasam ne derim bilmiyorum, ne dersin, ne kadar susarız?
Şimdi arasam seni, arayabilsem..
Bildiğim tüm dillerde “dön” desem sana, diyebilsem..
Bu kadar insan olmasam ben,
Bu kadar insan olmasan sen,
Böyle gururlu, böyle afsız.
Vicdanım acıyor,
Sarılsan geçecek,
Gelsem şimdi sana,
Öyle aniden,
Bağırsam biraz gözlerinin içine baka baka, seni
Nesiller boyu korku kültürü içinde mayalandık. Güç ten başka hiçbir değer tanımayan korku kültüründe çocuk terbiyesi utandırmaya ve dayağa dayanır. Böyle bir çocuk terbiyesi ya arsız ya da pısırık insan yetiştirir.
...insanı bir araç olarak gören, çocuklarına olduğu kadar kendilerine de saygı duymayan anne babaları gördükçe içim acıyor. Kucaklarındaki o muhteşem varlıkların hayatlarını bilmeden mahvetmelerini görmeye dayanamıyorum.
Türkiye'nin oluşturacağı çağdaş uygarlığın, bireysellikte aşırılığa giden kapitalist sistem içinde yalnızlaşmış Batı insanına sağlıklı bir alternatif getirebilecegine inanıyorum.
Sayfa 11Kitabı okuyor
Çocuklarımız
İşini ciddiye alan, niyetinin saflığı içinde elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışan anne - babalara hayranım;onlar benim kahramanlarım. Buna karşın kucağındaki küçük insanın büyüklüğünün ve muhteşemliğinin farkında olmayan ya da umursamayan anne - babaları görünce içim acıyor...
Sayfa 172 - kronik
...içinde yetiştikleri korku kültürünün kalıplarının farkında olmayan, insanı bir araç olarak gören, çocuklarına olduğu kadar kendilerine de saygı duymayan anne-babaları görünce içim acıyor. Kucağındaki o muhteşem varlıkların hayatlarını bilmeden mahvetlerini görmeye dayanamıyorum.
Sayfa 11 - Remzi KitabeviKitabı okudu