konsolosun bir toplantıya katıldığı, saat ikide gelmem söylendi. "Cehenneme kadar yolu var," diye haykırmak geldi içimden ama kendimi tuttum, böyle çıkışlar yapabildiğim günleri anınca içim yandı.
Sayfa 137 - Can YayınlarıKitabı okudu
Günaydın - Roj baş
Gör ki bana ne ettiler/ Elazığ Cezaevinde/
Tutup hücreye attılar/ Elazığ Cezaevinde//
Bilmem ki bu nasıl kindi/
Gökten zulüm yere indi/
İnsanlık hakkım çiğnendi/ Elazığ Cezaevinde//
Ayaklarımdan astılar/
Yüzlerce sopa bastılar/
Saçımı kökten kestiler/ Elazığ Cezaevinde//
Gidiyorum adım adım/
Halkım içindir feryadım/
Pir Sultan'ı hatırladım/ Elazığ Cezaevinde//
Kul Ahmet'im yandı içim/
Dostlarla ayrıldı göçüm/
Hak istemek idi suçum/ Elazığ Cezaevinde. "
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
Kısa bir süre sonra kaybettim babamı... İçim yandı... Yıllarca itiraz cümlem olan kelimeleri asıl şimdi söylemeliydim..... "Ah babam! Ne alakası var Allah aşkına... Ne biliyorum ki ben? Asıl şimdi ihtiyacım var söyleyeceklerine..."
Sayfa 32 - İletişim YayıneviKitabı okudu
İçim yandı serinliyeyim demicez!Yemicez abi yemicez!Yedirmicez!Yansın o içlerimiz biraz!tutuşsun!Ferahlamayalım!Kaldı ki bu zihniyetle savaşa girecez.Hani nerde islam ordusu!Ümmet olma bilinci!Nefsimizi o kadar şımartmışız ki daha pepsiye,
dondurmaya tav oluyoruz,satıyoruz kendimizi.Düşman silahıyla dost olmuş,kendimize doğrultmuşuz düşmana gerek kalmamış!Bu da bizim ayıbımız olsun hanımlar.. çocuklar bizim elimizden geçiyor, yıkayın ya hu kalplerini,beyinlerini.. işleyin,dokuma gibi dokuyun!şu düşmana karşı mücahitliği...Evi çekip çeviren,iç işleri bakanıyız yaparız,hallederiz biz bu işi..şu ürünleri sokmayın,sokturmayın eve.Boykot yapmak için illa inanmada şart değil vicdan olması kâfi.
Bir haber aldım sana dair
Acıdı içim yandı yüreğim
Halüsinasyonlarda yaşattığım seni
Buram buram koklamak
Derdine ilaç olmak isterdim
Sahi sende ister miydin?
Ne olur sana bir şey olmasın
Bari hayallerimde yaşattığım seni
Görmek hep nasip olsun
Tunebuni
Kaybettim babamı… içim yandı.
“Ah babam! Ne alakası var Allah aşkına… Ne biliyorum ki ben? Asıl şimdi ihtiyacım var söyleyeceklerine.”
Sayfa 32Kitabı okudu
İçim yandı yine...
Ali, yezit zulmünün sesi çıkar semaya
Bu ne cefadır Allah evladı Mustafa'ya
Hüseyin attan düştü sahrayı kerbelaya
Cibril kurban haber ver Sultan-ı Enbiyaya
open.spotify.com/track/3XVd3Gu3S...
Okurken içim acıdı, yandı, közlendi, eridi ve daha bir sürü şey
Uzak ilkbaharlar düşledim; sadece dalgaların köpüğünü ve doğumumun unutuluşunu aydınlatan bir güneş, toprağa ve her tarafta sadece başka yerde olma arzusu duyma derdine düşman olan bir güneş düşledim.
Sayfa 100Kitabı okudu
Kısa bir süre sonra kaybettim babamı. .. İçim yandı. ..
Yıllarca itiraz cümlem olan kelimeleri asıl şimdi söylemeliydim ...
"Ah babam! Ne alakası var Allah aşkına ... Ne biliyorum ki ben? Asıl şimdi ihtiyacım var söyleyeceklerine ... "
İçim yandı bu kitapta :(((
“Artık kendime benzememeliyim! Kafamı bir günahkarınki gibi kazıtmalıyım. Kendim olmak istemiyorum. Çünkü içindeki her şeyi yaktılar, sevdiklerimi benden koparıp aldılar…”
