Dazai okuduğum ikinci kitabı.Ama diğer kitabı bu kitabı kadar etkilememişti beni. Bu kitaba inceleme yazmamayı çok düşündüm ama eğer bunu yazmazsan eksik olacağını düşündüm çünkü uzun süredir beni bu kadar etkileyen bir kitap olmadı.
Kitap Dazai'nin bir karakter üzerinden kendi yaşantısını anlatan bir eser. Karakter çocukluğundan beri yaşadığı toplumsal soyutlanmayı, ailesi ve insanlara karşı yüzüne taktığı şaklabanlık maskesine sığınmasını, parasız pulsuz kaldığını,defalarca intihara kalkışmasını, hayatını ileriki zamanlarında yaşadığı zorluklardan dolayı alkol bağımlılığını, ilaç bağımlılığını ve sonunda akıl hastanesine yatmasını rağmen yine de bir sonuca varmayan zorlu sürecini anlatıyor.
Kitap sindirerek okuyabileceğim bir kitaptı.Kitabı okurken kendimle bağdaştırdığım çok bölüm oldu hatta çoğu yerin altını çizerek üstünde çok düşündüm.
Dazai iç dünyasının karanlık, duygulu yanını bize çok iyi yansıtmış.O kadar iyi yansıtmış ki kitap bittiğinde beş dakika falan sadece boşluğa baktırabiliyor. Hatta iyi bir dönemde değilseniz bunalıma sokturabilir. En önemlisi de kitabın bana bir çok yönden farklı bir bakış açısı kazandırmış olması.
Dazai'nin intihar etmiş olması cidden içime işliyor her kitabını okuduktan sonra. Uzun bir süre kitap okuyamayacağım sanırım.
Kitap akıcı ve güzeldi.Öneririm kesinlikle ama hüzünlü bir dönemde değil.
Keyifli okumalar dilerim.