Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime.
Günlere İnen Perde
Şimdi bir yokluğun kıyısında oturuyorum. Odanın köşesinde bir örümcek benim için ölümü hazırlıyor, sonumu getirecek ağları örüyor ha bire. Camların kırık ve yaralı kanatlarından bir yel sızıyor, ölümün bembeyaz şarkısı yavaş yavaş işliyor içime.
Kör bir pencere...
ve ben hep, perde inmiş günlerin arkasından buğulu gözlerle bakmışım dünyaya.
Sayfa 60 - RomanokuKitabı okudu
Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime.
Sayfa 187Kitabı okudu
Oysa onunla benim aramda her zaman öyle bir uçurum açılıyor ki, yanında olduğum zaman soğuğu içime işliyor, uzak olduğumdaysa bilincimden kayboluyor. Onu her defasında daha derin kederler içinde terk ediyor her defasında daha ateşli bir arzuyla geri dönüyorum, tıpkı bir sırrın peşinde koşan, ama doğanın yardımı reddettiği bir bilim adamı gibi; hayatı bir tuvale geçirmek isteyen, ama sanatın bütün imkânlarıyla birlikte bu hoş girişimde boğulan ressam gibi…
Sayfa 60Kitabı okudu
Görmeyi öğreniyorum. Nedenini bilmiyorum, her şey içime işliyor ve eskiden her zaman bittiği yerde durmuyor. Bilmediğim bir iç dünyam var. Şimdi her şey oraya gidiyor. Orada neler olduğunu bilmiyorum
"Yalnızlık derinleşiyor. Sezgilerin de sardunyaların kokusuyla, dolunayla ve olgunlaşan acıyla derinleştiğini hissediyorum. Acı içime işliyor, jilet gibi keskin; kopkoyu bir kan dolaşıyor damarlarımda."
Sen yoksan, zaman yok. Saatler ilerlemiyor artık. Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime.
Sayfa 186Kitabı okudu
Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime.
Sayfa 186Kitabı okudu
İşliyor içime acı
damla
damla
Sayfa 61Kitabı okudu
İşliyor içime acı
damla
damla
Sayfa 61 - Can yayınlarıKitabı okudu
Yedi
"Sen yoksan, zaman yok. Saatler ilerlemiyor artık. Yokluğun dayanılmaz bi zamansızlık hâlinde işliyor içime. Dakikalara bir yılın ağırlığını yüklediğin yetmez mi? Beklendiğini ve nasıl olsa bekleneceğini bildiğin için gelmiyorsun. Çektiğim tarifsiz üzüntüler kim bilir sana nasıl bir haz veriyor olmalı? Yoksa gelirdin. Böylesine bekletmezdin beni. Zamansızlığın çıldırtıcı karanlığına itmezdin. Bir an için olsun seni unutabieceğimi düşünsen; gelirdin elbette ve bir daha hiç ayrılmazdın benden. Gururun seni unutmama razı olmazdı. O zaman kendini unutturmamak için, gururunu bile ayaklar altına alabilirdin. Oysa şimdi seni unutamadığıma o kadar eminsin ki, bunları düşünmüyorsun bile... Bütün istediğin gitgide artan bir güç ile, durmadan yalnız seni sevmem. Değil mi?"
Sayfa 186Kitabı okudu
Sen yoksan, zaman yok. Saatler ilerlemiyor artık. Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime. Dakikalara bir yılın ağırlığını yüklediğin yetmez mi?
Sayfa 186 - Everest Yayınları
Lotte benim için kutsal. Onun varlığında bütün arzularım susuyor. Onun yanındayken, bana neler oluyor bilmiyorum; sanki benliğim ve bütün sinirlerim altüst oluyor. Piyanoda bir meleğin dokunuşuyla çaldığı, hem yalın hem öylesine incelikli bir ezgisi var! Bu onun en sevdiği ezgi ve ben daha ilk notasını işitir işitmez acı duyuyorum, aklım karışıyor ve dalgınlaşıyorum.
Müzikte eski bir büyü gücünün bulunduğuna dair söylenegelen sözler hiç de anlaşılmaz değil benim için. Bu yalın ezgi nasıl da içime işliyor! Nasıl da hep tam zamanında çalıyor bu ezgiyi; tam da kafama bir kurşun sıkmayı düşündüğüm anlarda! Ruhumun karmaşası ve karanlıkları dağılıyor ve rahat bir soluk alıyorum.
Sayfa 56
