Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime. Dakikalara
bir yılın ağırlığını yüklediğin yetmez mi?
Güzelliği içime işliyor, ruhuma dokunuyor, iliklerim tomurcuklanmış, bunu
hissediyorum. Hücrelerim, atomlarım; her biri bu güzellik tarafından üflenmiş,
ruh bulmuş. Kemiklerim basit birer parçadan, maddeden ibaret değil artık.
Dudakları, o güzel yanakları tüm bedenimi ve ruhumu adeta hayat verici bir
makine gibi iyileştiriyor, kansere, tümöre, gribe, tüm hastalıklara; umutsuzluğa,elem ve ıstıraba karşı bağışıklık kazanıyor.
Acı içime işliyor ama elimde değil.
Sayfa 108Kitabı okudu
Sen yoksan, zaman yok. Saatler ilerlemiyor artık. Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime. Dakikalara bir yılın ağırlığını yüklediğin yetmez mi? Beklendiğini ve nasıl olsa bekleneceğini bildiğin için gelmiyorsun...
Sayfa 187Kitabı okudu
Sanki hiç buluşmamış gibiyiz.
Hasret, maddi bir acı gibi içime işliyor.
İşliyor içime acı, damla damla
Cam kırığı sesi, içime işliyor. Söyleyecek tek sözüm buymuş gibi “Ahmet Kaya’nın Ben Gönlümü Sana Verdim şarkısını biliyor musun?” Diyorum pat diye.
***
Gülümsüyor, “Biliyorum,” diyor.
Sayfa 115Kitabı okudu
Oysa onunla benim aramda her zaman öyle bir uçurum açılıyor ki, yanında olduğum zaman soğuğu içime işliyor, uzak olduğumdaysa bilincimden kayboluyor. Onu her defasında daha derin kederler içinde terk ediyor her defasında daha ateşli bir arzuyla geri dönüyorum, tıpkı bir sırrın peşinde koşan, ama doğanın yardımı reddettiği bir bilim adamı gibi; hayatı bir tuvale geçirmek isteyen, ama sanatın bütün imkânlarıyla birlikte bu hoş girişimde boğulan ressam gibi…
Sayfa 60Kitabı okudu
Yokluğun dayanılmaz bir zamansızlık halinde işliyor içime.
Sayfa 186Kitabı okudu
İşliyor içime acı
damla
damla
SAPPHO
