Ölmemişim, sağlıklıymışım, iyiymişim aslında. Duygunun da kanseri olduğunu, anıların da sakat kalabildiğini, hayallerin de ölebildiğini görmüyorlar. Ben cevaplamadım sustum. Ben bugün sadece susmak istiyorum. Benim susacak okadar çok şeyim var ki bu ara! Kendi dünyamın içinde tanımadığım karanlık bir yerdeyim. Boşluğumda sallanıyorum
Kişisel Kaos
Bu dünyanın gölgesi çöküyor üstüme, kimliği belirsiz benliklerim ortaya çıkarken. Ben kimim, hangi karanlığın deccali. Bu kaçıncı ruhum, bedenimde can çekişen. Kaç beden daha kurban etmeliyim kendimi bulmak için. Katili olduğum kainatın şarkısını söyleyen dilim, cehennemde yanıyor şimdi. Hangi cennet beni alacakmış, altından ırmaklar akan. Hangi
Susmanın görünüşte tek bir şekli olduğu söylenebilir. Büyüteçle bakıldığındaysa her suskunluğun kendine ait bir konuşma biçimi taşıdığı görülür. Acı içinde susmak, acz içinde susmak, söylemek üzere susmak, söylememek üzere susmak, söyletmek üzere susmak gibi.
Sayfa 159
Belli ki susmak yaratılmamış şekliydi dünyanın
Öyle değil mi Yakup
Hemen hemen öyleydi, Yakup bunu söyledi
İyi ki söyledi. Ara katta bir pencerenin önüne ancak gelebildim
Şimdi bir kurtarabilsem ayaklarımı
O benim ayaklarımı… taşlardan
Bir kurtarabilsem
Saat on ikiyi gösteriyordu ki, ben nerdeydim
Bir zamansızlığın Yakuba doğru içinde
Saat on yediyi ve yirmi biri
Gösteriyordu ki, ben nerdeydim
Her saniyedeki ve işte her saniyedeki
Ben, yani Yakubun o dağılgan şekli
Nerdeydim.
Sayfa 17 - YapıKredi Yayınları. PdfKitabı okudu
Feridüddin Attar susmanın faydalarını anlatırken “Akıllıların âdeti susmak, cahillerin âdeti unutmaktır.” der. Susmak, sahip olduğunuz bilginin kıymetini bilmek ve hakkını vermektir. Cahillerin unutması ise, asıl meseleyi, yani neden bu dünyada bulunduğumuzu unutmalarıdır. Çok konuşmak, fikrin derinliğinden değil, cehaletin gevezeliğindendir. Bu yüzden Attar “çok konuşanların göğüsleri içinde kalpleri hastadır” der ve ekler: “Çok konuşmak kalbi beden içinde öldürür; o sözler istersen Aden incisi olsun.”
Sayfa 58
