“Böylece dolaştı İzmit şehrini Ali Kemal. Sonra dedim ya astılar şu köprünün üstündeki dallara ölüsünü. Sonra ölüyü indirdiler fakat gömleği mi, donu mu ne iç çamaşırından bir şey öteki dalda bir iki ay sallanıp durdu. Sonra satıldı müzayedeyle saati filân, çok sonra... Ben birini bilirim tek çorabını hatıra diye beş liraya alan.» Tatar yüzlü adam sordu: « Saat altın mıydı?» « Altın.» « İyi etmemişler, saatı da alan çorabı da alan iyi etmemiş. Uğurdur derler, inanma. Asılan insanın eşyası uğursuzdur. İyi etmemişler.”
Cem YayıneviKitabı okudu
ÇEŞİTLİ TAVSİYELER
-Çok konuşmak dili kaydırıp şaşırtır, dostları usandırır. (Hz. Osman)
-İki şey ebediyen devam eder; Musibetler ve ihtiyaçlar. (Hz. Osman)
-Ecelin mutlaka geleceğini bilen, amelini artırır. (Mansur bin Ammar)
-Nefsinin arzularına göre hareket eden mahvolur. (Mansur bin Ammar)
-Ey kardeşim; sen, fikirden ve düşünceden ibaretsin.
Haketmeyen yalancı iki yüzlü karakter yoksunu insanlar bütün sevginizi iyi niyetinizi güveninizi ilginizi sömürürler sonra suçlu siz olursunuz insanlar gelip neden bu kadar güvensizsin neden korkuyorsun der durur ne yaşadığınızı nasıl yaralandığınızı bilmeden. Gerçekten sevilmeyi hakeden insanlar da suçsuz bütün suç o iki yüzlü şahsiyetsizlerde ama bedelini kim ödüyor suçsuz insanlar. Böyle olanların tümünün Allah belasını versin burdan onlara sövgülerimi iletiyorum. Yaşattığınızın 10.000 katını yaşamadan gebermeyin emi lanet olasıcalar. Bu bedduam böyle olan bütün insan görünümlü kalpsiz iki yüzlülere gitsin. Hepinizden nefret ediyorum.
İki yüzlü insan pazar tezahi gibidir
Öne iyileri koyar arkasi hep çürük
Küfür eden kişiyi öven kişiye yeğlerim.
Münafık, kafirden daha kötüdür, Kur'an'da dendiği gibi:
"İki yüzlü insan cehennemin en alt katındadır."
ŞEMS
Sayfa 34 - Karatay AkademiKitabı okudu
Burada kalamam, geriye dönemem, ileriye gidemem
“Burada kalamam, geriye dönemem, ileriye gidemem” diye bitirdi sözünü çakır gözlü genç adam.
(O konuşurken tansiyonum mu yükseldi, şekerim mi düştü, anlamadım. İlk söz alışından itibaren sürekli tutunacak bir şey aradım. Hem ne dediğini iyi biliyor hem de diyeceğini iyi diyordu. Acele edişinde, herkesten önce söz alışında bir tuhaflık vardı. Ve
İki yüzlü insan pazar tezgahı gibidir? Öne iyilerini koyar, arkası hep çürüktür!
Kaliforniya’da Long Beach şehrindeki Eyalet Üniversitesi’nde öğretim üyesi olarak ders verirken, aynı sömestrde benim iki dersimi alan bir kız öğrencim dikkatimi çekmeye başlamıştı. Bu genç bayanın şu özelliklerinin farkına varmıştım: Her şeyden önce çok güzel bir kızdı; gözüm gayri ihtiyari ona gidiyordu. İkinci olarak çok iyi bir öğrenciydi;
Bayram
Âfâk bütün hande, cihan başka cihandır;
Bayram ne kadar hoş, ne şetâretli zamandır!
Bayramda güler çehre-i mâ'sûm-i sabâvet,
Ümmîd çocuk sûret-i sâfında ıyandır
Her cebhede bir nûr-i mücerred lemeânda;
Her dîdede bir rûh demâdem cevelândır.
NEDİR İLMİN BAŞI?
Vaktiyle köyün birinde Deli Hüseyin diye anılan bir adam varmış. Yirmi yaşına varan Deli Hüseyin evlenmiş, düğün yapmış. Düğün gecesi, nikâh kıymaya gelen iki hocaefendi bir dînî mesele hakkında güzel bir sohbete başlamışlar. Genç Hüseyin hayran hayran bu mubâhaseyi dinlemiş, o yaşına kadar geçirdiği zamana hayıflanmış, içinde