Demek bundan sonra yapabileceğimiz tek iş ilanihaye birbirinden ayrı yaşamaya mahkum iki insan gibi mektuplaşmak! Ferhat gibi bir kazmaya ihtiyacım olacak demektir.
Sayfa 127Kitabı okudu
Lisan, ders gibi öğretilebilecek bir beceri değildir. Nasıl dansı
öğrenirken müzik eşliğinde hareket etmeniz, bisiklet sürmek için
düşe kalka tecrübe etmeniz gerekiyorsa lisan da aynen bunlar gibi
"psikomotor" bir beceridir. Hayatın içinde deneyimlenmeden, kullanma
zorunluluğu hissedilmeden lisan öğrenilmez. Öğrenilse bile
gayet eğreti olur ve sınavlarda doğru cevap kutucuklarının karalanmasının
akabinde, hızla öğrencinin zihnindeki "gereksiz bilgiler"
arşivine kaldırılır. Beynimiz böyledir ve duygusal bağlantı
kurmadığı ve önem atfetmediği hiçbir şeyi ilanihaye kaydetmez.
Sayfa 43Kitabı okudu
İlanihaye
"Hayatındaki insanın mutlu olduğu şeyleri yapmaktan keyif alıyorsan, onu gerçekten seviyorsun demektir..."
Destek YayınlarıKitabı okuyacak
Doğuştan bana verilen bir isme ilânihâye* mıhlanıp yapıştığımı bilmek nasıl sıkmaz ki canımı, hayattaki yegâne tesellim kendim olmamayı başarabilme şansım iken?
Elif Şafak/Araf
İlânihâye: Sonuna kadar. Sonsuz.
Sayfa 117
Araf- Elif Şafak
İyi de bir insana neden ömür boyu geçerli olacak şekilde tek bir isim veriliyordu başka bir isim de verilebilecekken, hatta isminin harfleri karıştırılıp aynı isimden yenileri türetilebilecekken? Kendimiz de dahil etrafımızdaki her şeyi yeniden adlandırma şansı ne zaman alınmıştı elimizden?
Doğuştan bana verilen bir isme ilanihaye mıhlanıp yapıştığımı bilmek nasıl sıkmaz ki canımı, hayattaki yegâne tesellim kendim olmamayı başarabilme şansım iken? İsimleri sonsuza kadar sabitleyen bir dünyaya saplanmışım, harflerin çığırından çıkmasına izin vermeyen. Ama ne vakit kaşığımı alfabe çorbasına daldırsam ismimi ve onunla birlikte kaderimi yeniden düzenlemek üzere yeni harfler yakalamayı umuyorum."
...
Kayboluyorum İçinde Aramûm
İdealar dünyan olsada jülîde,
Febîhâ ben teskin ederim,
Sürecek bu sevda ilânihâye;
Garâmını mesken ederim.
-Nail ŞENER
İki yaşında parmağımızla şaret ederken kullandığımız 'şu' sözcüğünün gramerde işaret zamiri' diye adlandırıldığını yıllar sonra
öğrendik -belki de halen bilmiyoruz- fakat yine de konuşabiliyoruz. Lisan, ders gibi öğretilebilecek bir beceri değildir. Nasıl dansı
öğrenirken müzik eşliğinde hareket etmeniz, bisiklet sürmek için düşe kalka tecrübe etmeniz gerekiyorsa lisan da aynen bunlar gibi 'psikomotor” bir beceridir. Hayatın içinde deneyimlenmeden, kullanma zorunluluğu hissedilmeden lisan öğrenilmez. Öğrenilse bile gayet eğreti olur ve sınavlarda doğru cevap kutucuklarının karalanmasının akabinde, hızla öğrencinin zihnindeki "gereksiz bilgiler” arşivine kaldırılır. Beynimiz böyledir ve duygusal bağlantı kurmadığı ve önem atfetmediği hiçbir şeyi ilanihaye kaydetmez.
Sayfa 42 - Tuti kitap-Nefes yayıncılıkKitabı okudu