Kimin elleri değdi size, kim kuruttu sizi, bu kırılmışlık niye... Kanıyorsunuz bazen görüyorum bu inanmışlık niye...Hangi yağmur ağladı köklerinize, en uzun acınız kaç yaşında, kimleri öldürdünüz, bunlar kimin dudakları...
Sayfa 17Kitabı okudu
Çevresindeki herkesin yüzünden derin bir inanmışlık okunuyordu. Hayır, aklını karıştıran ve onu şüpheye sevk eden hislerini anlamaları olanaklı değildi.
Sayfa 76 - Koridor YayıncılıkKitabı okudu
Bu inanmışlık tam bir karabasandır. Her gece tekrarlanan bir karabasan...
Sayfa 36 - NinniKitabı okudu
Kanıyorsunuz bazen görüyorum bu inanmışlık niye...
"..Yüksek bir inanmışlık içinde süratle saydığı sözcükler, kafamda bir resme karşılık gelmiyor. Bir sürü anlamsız şekil, bir arada ama birbirinden kopuk biçimde, havada aylak aylak uçuşuyor."
Sayfa 181 - Sel YayıncılıkKitabı okudu
...Kimin elleri değdi size, kim kuruttu sizi, bu kırılmışlık niye... Kanıyorsunuz bazen görüyorum bu inanmışlık niye... Hangi yağmur ağladı köklerinize, en uzun acınız kaç yaşında, kimleri öldürdünüz, bunlar kimin dudakları...
Sayfa 17Kitabı okudu
Herhalde dindarlık, inanmışlık farklı bir şey. Hangi
felâkete uğrarsa uğrasın, Rabbimden geldi, diyor, sabrediyorlar. Sonra belki de her an Rableriyle beraber olduklarının şuurunda bulunduklarından yalnızlık, çaresizlik nedir bilmiyor, güçlü oluyorlar.
Sayfa 69Kitabı okudu
Bende kalın....Benimle...
Birlikte büyümedik mi biz, şimdi bu vazgeçiş niye. Sarılın, sarmalayın, karışın... Dolaşın, yorun beni... Renginiz değişsin, güneş olsun, sahiller olsun, kumsallar... Kum rengi sallar binip gidelim... Gezdireyim sizi, savurayım, dinleyin sohbetimi, ağrılarımda siz çekin beni...
Kimin elleri değdi size, kim kuruttu sizi, bu kırılmışlık niye... Kanıyorsunuz bazen görüyorum bu inanmışlık niye... Hangi yağmur ağladı köklerinize, en uzun acınız kaç yaşında, kimleri öldürdünüz,bunlar kimin dudakları...
Hangi topraklara düştünüz, hangi denizlerde yüzüyorsunuz, mektup içlerinde misiniz hala, duruyor mu kokunuz... Yaşım çok genç..
Her baktığımda acılarımı anımsatan yaşayan kalabalığım, ne isimler,ne sesler var içinizde, hangi acılarımı gömdüm size varoluşumun zavallı kanıtları... Bane ait değilsiniz, aidiyetim kimde...
Beyazlayın siz, gözlerim kararsın..
Özlüyorum sizi... Gidenleriniz gibi... Ölsek şimdi önce beni çürütür toprak, sizin aceleniz niye...
Durun yapmayın!
Bırakın şu intiharı...
Kalın işte...
Gitmeyin...
Siz bari ölmeyin...
Ah saçlarım...
İnanmışlığın bilinçaltı...
Bu inanmışlık onun için bir çıkış yoluydu; kurtuluştu.
Sayfa 104Kitabı okudu
Onların başarıya olan kör inanmışlıkları müzmin kuşkucuları bile cezp eder, oysa bazen bu inanmışlık öyle ince, öyle çocuksu temellere sahiptir ki bunların peşinden gitmeleri hayret uyandırır.
Sayfa 328 - Can
