Sedefli inci vaktidir bu - geceyle gündüz arasındaki,zamanın durduğu ve kendini yokladığı o aralık.
“Kendini beğenmişlik sadece yalnızlık getirir,bunu geç de olsa anlamış.”
Sayfa 52Kitabı okudu
“Avcı anlamış ki insan hırsa kapılınca,açgözlü davranınca gerçekleri göremezmiş.”
Sayfa 19Kitabı okudu
'Sedefli inci vaktidir bu – geceyle gündüz arasındaki, zamanın durduğu ve kendini yokladığı o aralık.'
Sayfa 87
Belki ara sıra konuşacağı biri olsa, bu kadar “rüzgâr yemiş” gibi görünmezdi.
657.jpg){kind=small}
Tüm hayatı kucaklayan kadınlar bahtsiz olur:(
"Tanrım, evlât, haklısın. St. Patrick partisi
olmadı. Yeşil pasta yoktu. İnsan bazen bir şeyin olmasını öyle çok istiyor ki, belleğine olmuș gibi geçiriyor. O sabah gerçekten yeşil
pasta aramaya çıktım, ama yolda yürürken ... köșede enayiler ..barlarda hareket ... kendimi özgür hissettim, adımımı attım. O kötü
apartman dairesine dönmeyi istedim, ama dönemedim. Elimden gelmedi, evlât. Anneni seviyordum. Gerçekten seviyordum. Hâlâ da
seviyorum. Harika bir kızdı. Hayat dolu, koskocaman yürekli. Dans edişini gördün mü hiç? Tüm hayatı kucaklyor gibiydi. Evet, tam
anlamıyla öyleydi. Sizi de çok seviyordum. Ama ... bazı erkeklerin özgür olması șart, evlât. Ne demek istediğimi anlıyor musun?"
Cevap vermedim. Kafasındaki plan her neyse, hâlâ onu ortaya getirecek doğru zamanı arıyordu.
Sayfa 463Kitabı okudu
Babamla bir kez karşılaştım. Yeşil pasta getirmesini bekledigimiz günden yirmi dört yl sonra. Güney Philadelphia'daki tatsız bir yok-
sul mahallesindeki evde, birlikte üç saat geçirdik. Mutfak masasının bașında oturuyor, oksijen tüpüne bağlı bir maske yardımıyla soluyordu. Bana karnavallarda geçirdiği zamanları anlattı, yıllar boyunca uyguladığı renkli ve atak numaralarla beni etkilemeye çalıştı.
Adresimi nasıl bulduğunu asla bilemiyorum, ama günün birinde
ondan bir mektup almıştım. Cezaevinden sağlık nedeniyle erken söylüyordu.
Sayfa 459Kitabı okudu
"Rüya tüccarı." Kendi kendine gülümsedi, sonra tekrarladı. "Bir gece bana öyle söylemişti. Rüya tüccarı. İnsanları kandırmazdı.
Onlara rüyalar satardı." Dudaklarını sımsıkı kapadı, başını yine iki
yana salladı. "Galiba ilk aşk gibi aşk yok.'
"Ya Ben ne olacak?"
"Ben'i seviyorum. Gerçekten. Ama ... farklı bir şekilde."
Pek tanıdık?
Tamam, biliyorum, bizi çok seviyor, çocukları için çabalıyor. Bize hediyeler alabilmek için kendini hasta edene kadar çalıştı. Çok verici bir insan. Hep veren biri. Ama iş almaya geldiğinde, hiç beceremiyor!
Sayfa 363Kitabı okudu
Kusursuz temizlik düzeyi
Temmuz geldi, tek bașıma otobüse binip Glens Falls'ta otobüs değiştirerek Granville'e kadar gitme macerasını yaşadım. Ama Lorna
Teyze'yle Tonio Eniște'nin evinde üç gün geçirdiğimde, Kuzey İnci Sokağına dönmek hayattaki en büyük isteğim haline geldi. Lorna Teyze'nin kusursuz temizlik düzeyinde bakıp koruduğu o çocuksuz,sessiz evde, kendimi yanlış yerdeymişim gibi hissediyordum. Bu sinirli temizlik bana doğal değilmiş gibi geliyordu.
Sayfa 327Kitabı okudu
Bazen mesele işaretleri okumakla değil, işaretlerin yokluğuyla ilgili olurdu. Sebebi bilinmeyen bir sessizlik gibi. Çocukların oynuyor olması gerekirken oynamayışları gibi.
Sayfa 398Kitabı okudu
Ne gibi bir beklentim vardı? Neden korkuyordum?
Sayfa 380Kitabı okudu
Deli miydim gerçekten? Deliymişim gibi hissetmiyordum. Ama zaten deliler de kendilerini deliymiş gibi hissetmezler...çünkü delidirler!
Sayfa 366Kitabı okudu
Çıldırdığımı herkes anlamadan nasıl öğrenebilirdim gerçeği?
Sayfa 366Kitabı okudu
İçimde bir duygu, hiçbir zaman kaçamayacağımı söylüyor. Sen kaçacaksın, o kesin. Ama ben...hayır!
Sayfa 344Kitabı okudu