Nasıl başlayacağımı bilmiyorum. insan hüzünleniyor, birazda haline şükür ediyor. Genetik bir şansızlık mı yoksa sadece kader mi yada bir imtihan mı ,böyle bir imtihanla baş edebilir mi insan .iki engelli çocuğun bakımı anne bırakıp gidiyor hiç iyileşme ümidi yok zor . İnsan acılarını ruhunda hisseder. Baba olmak zor ama böylesi de çok zor. Bazısına hayat acımasız davranıyor bunu kağıda dökmek de zor , belki bir gün bende çektiğim acıları yazarım belki tefecileri ,şerefsizleri kahpeleri anlatırım . Hayat böyle burası cennet değil. Kısacık bir kitapta tarifsiz bir şey bu, insanı mutsuz etmek için değil kesinlikle anlatmak için yazılmış içini dökmek için ruhunu ortaya koyuyor kesinlikle şahane bir kitap şiddetle tavsiye ederim