"Ve bir gün bir çocuk bir çiçeği sulayacak, o çiçek sevgi çağının tohumu olacak, dünyayı saracaktı."
#kitabınkonusu
Sinem yani babaannesi'nin değimiyle Tansu onu Tansu Çiller'e olan benzerliğinden dolayı Tansum diye severmiş. Sinem babaannesi'nin her sene aynı gün elinde bir defter ile yaptığı sırla dolu yolculuğu merak eder. Babaannesine sorar ama onsekiz yaşından önce onu öğrenemeyeceğini söyler. Tabi gel git zaman Sinem onsekiz yaşına gelir. Babasının köyüne mezarlığa giderler. Babaannesi defteri verir ve bütün soruların cevabının bu defterde olduğunu söyler. Sinem'in defteden beklentisi belliydi ama içinde çok farklı şeyler vardır. Macera bundan sonra başlar.
Emel genç bir gazetecidir. Bir gün bir mail gelince patronu onu acil Mersin'e gitmesini söyler. Deniz'le orada buluşup önemli bir ses kaydının peşine düşerler. Ve gittikleri yerde iki cinayet vardır. Kadın cinayetleri toplumsal acı gerçeklerle anlatılmıştır. Heyecanlı bir serüvendi benim için etkilendiğim bir okuma oldu. Tavsiye ederim.
Defterde neler yazıyordu?
Ses kaydında neler vardı? Merak ediyorsanız cevabı kitapta... ❥❥❥
İnsan hayatının en mutlu anının bir uykuya dalmayla elinden kaymasına göz yumabilir mi?
Sevmenin öldürmekten çok sıkı sıkı tutmak olduğunu öğrenindim.
İnsanların çoğu suç işliyor. Suç işlemeyen insanlar kendini masum sanıyor. Oysa işlenen suç karşısında susmak da bir nevi suç işlemek değil mi?
Çocuktum yahu! Hani çocuklar mutlu olmalıydılar?
Zaman düşmanın üzerine hızla koşan bir Moğol atı gibiydi.
Hüseyin Sezer
"Oysaki insan, doğan güne, açan çiçeğe, geçen buluta, en güzel sevgideki insanın gözlerine yüzüne, ala şafağa, seher yeline, denizin apak olduğu seher vaktine, aydınlık sulara, deniz kokusuna, toprak kokusuna, yağan yağmura, insanın içine işleyen bir elin sıcaklığına, kucaklaşmaya, bir kadının bir erkekle birleşip bir kişi, bir bütün oluşlarına, şehvette, tatta eriyişlerine, dünyaya, yıldızlara, ışığa, aydınlığa, ipiltilere, bir hayvanın sıcak tüylerinin yıldırdamasına, sıcacık yumuşaklığına, dünyayı yüreğine soktuğun anki coşkuya, türkülere, sözlere, öpüşlere kendisini, yüreğini, canını alabildiğine, iliklerine kadar kaptırandır. Ve böylesi insan çoktur, çoktur bu dünyada. Bizim aramızda değillerdir ama çokturlar."
Sayfa 90 - YKYKitabı okudu
Hâydi, deniz kenarına bir yere gidip dolaşalım. Bugün canım insan yüzü görmek istemiyor; geniş, uçsuz bucaksız birşeye..
Ve sana bakmak istiyorum!
Felaketin bir bütün olarak gelmesi, bölük pörçük gelmesine göre daha katlanılabilirdir.
Sayfa 390
İnziva Üzerine'den
"...Birisi deniz yolculuğunun en iyisi olduğunu söylüyor ama sürekli gemi kazalarının olduğu ve sıklıkla dümenciyi aksi yöne çeken ani fırtınaların çıktığı denizde yolculuk yapılmaması gerektiğini de ekliyorsa, o kişinin deniz yolculuğunu övse bile benim yelken açmamı engellediğini düşünürüm."
Sayfa 43 - Latince Aslından Çeviren: Cengiz Çevik. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, IX. Basım, Mart 2022, İstanbul.Kitabı okudu
"İnsan çalışmasının ürünü gelip geçicidir ve deniz dalgalarındaki köpükler gibi birden yok oluverir."
Sayfa 13Kitabı okudu
