Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Uzun zamandır böyle güzel bir kitap okumamıştım, sanki yemek sonrası yenilen bir tatlı kadar lezzetli bir eserdi. Bunun için Oscar Wilde'ye sonsuz teşekkür ederim. Aslında kitap hakkında fazla bahsetmek istemiyorum çünkü 800 küsür inceleme yapılmış ve hepsi gerçekten çok iyi inceleme olmuş.
Kitapta şöyle bir söz geçiyordu; "kitap okumayı o kadar çok seviyorum ki hiç yazasım gelmiyor Bay Erskine. Günün birinde bir roman yazmayı isterim elbette ama yazacağım roman en az bir İran halısı kadar güzel ve gerçek dışı olmalı." İşte bu kitap gerçekten güzel ve gerçek dışıydı. Sürekli sizi kitabın içinde tutan, ilerleyen sayfalarda ne olacak merakına düşüren, heyecanlı ve aksiyon dolu müthiş bir kitap. İçerisinde ihanet, aşk, sanat, ölüm, cinayet, aşırı sevgi, vicdan azabı gibi birçok konu işlenmiş. Bize bir kez daha insanları dış görünüşüne göre yargılamamayı, insanın içinde kopan fırtınaları göremeyeceğimizi anlatan bu harikulade eseri mutlaka okuyup, okutmalıyız.
Bugün yeni bir kitap daha bitirdim, ismi posta kutusundaki mızıka, kitabın ismi bile benim içimi ısıtıyor desem belki abartıyorsun diyebilirsin, aslında abartmıyorum, çünkü kitabı okumadan önce kitabın yazarıyla tanıştım, tabi ki de yüz yüze değil, izlemiş olduğum bir programda yazarlık söyleyişiyle alakalı önerilerde bulunduğu sırada tanıştım,
...” Peki, şimdi ne yapıyorsun? Üç gündür bir türlü işini soramadım. Tahmin de edemiyorum...””- Edemezsin. Çünkü aylakım ben.” İşte böyle,
Romanımız, 4 ayrı bölümden oluşur. Ve bu bölümler " Kış, ilkyaz, yaz, güz" gibi mevsim adlarıyla adlandırılır. ( zannımca kahramanın haletiruhiyesine göre verilen bir adlandırma.) Kahraman C.
"...Naziler der ki Yahudiler şerefsizdir."
İnsanları kategorize etmeyi, ötekileştirmeyi bıraksak nasıl olur? Bir deneyelim bence.
Örneğin ben başka birinin gözünde bir Müslüman, bir Türk veya X grubunun üyesi değil de "İNSAN" olayım...
Tabii şahısları bireysel olarak değil de, peşin yargılayabileceği bir grubun içinde
104 syf.
9/10 puan verdi
Bazı günler gökyüzüne sebepsizce bakar ve güneşin sıcaklığına kendinizi kaptırır mısınız? Kuşlarla, kedilerle aranız nasıl? Simitin yanına çay yakışır diyenlerden misiniz? Aslında tüm bunlar ne kadar gündelik sorular değil mi? Peki, çoğu zaman burun kıvırdığımız bu basit görünen hayatı yaşayamayan bir çocuk varsa? Elleriyle bir anlığına da olsa kuşlara dokunup onları okşamak isteyen, gökyüzüne tasasız sabahtan akşama kadar bakmak isteyen bir çocuk...
Uçurtmayı Vurmasınlar işte böyle bir çocuğun
-Barış'ın - hüzünlü hikâyesi. Çocuk masumiyetinin, içinden dolup taşan sevginin en güzel hali Barış'ta hayat bulmuş. Bir çocuğun bulunmaması gereken bir ortam, görmemesi ve yaşamaması gereken olayların tam ortasında yüzünden tebessümünü yitirmeden o küçücük kalbi atmaya devam ediyor.
100 sayfalık bir roman ama verilmek istenen duygu çok ağır. Evet, bir oturuşta okunup bitirilebilecek durulukta yazılmış fakat Barış'ın kalbindeki duyguları hissetmek için oturup düşünmek gerekiyor.
104 syf.
10/10 puan verdi
Dürüst Yargıç oldun diyelim Peki YA SONRA
“Gerçi bazen yaşamı ciddiye alır gibi oluyordum. Ama ciddi şeyin kendisinin boşluğu çabucak gözüme çarpıyor ve elimden geldiği kadar rolümü oynamaya devam ediyordum yalnızca. Etkili, zeki, erdemli, iyi yurttaş, öfkeli, bağışlayıcı, dayanışmacı, yapıcı vb. olmayı oynuyordum. Kısacası, bu kadarı yeter, zaten anlamışsınızdır ki ben de, orada
