608 syf.
10/10 puan verdi
"İnsanın kalbinde böylesi bir boşluk duygusu uyandırabilen çok az yazar biliyorum."
Bernand Levin
Geçen ay okuduğum 
Ekim Çocuğu kitabı için "büyük ihtimalle bu sene okuduğum en iyi kitap" demiştim, biraz acele etmişim.
"Bir jest, basit bir karşılık olmalı ama ne olduğunu bulamıyor ve bu arada zaman hızla tükeniyor. Nesi
Tuhaf tuhaf gülümseyerek “Böylesine büyük bir işe kalkışmışken ufacık şeylerden korkuyorum!” diye geçirdi içinden. “Hımm... Evet... Her şey insanın elinde, ama sırf bu korkaklığı yüzünden kaçırıyor fırsatları... gerçek bu işte... İnsanlar en çok neden korkarlar acaba? En çok korktukları ilk adımı atmak, ilk sözü söylemek... Bununla birlikte ben çok gevezelik ediyorum. Gevezelik ettiğim için de bir şey yapabildiğim yok. Yanılmıyorsam olay şu: Bir şey yapmadığım için gevezelik ediyorum. Gevezelik etmeyi de, günlerce köşemde yattığım, olur olmaz şeyler düşündüğüm şu son bir ayda öğrendim... Peki nereye gidiyorum şimdi? Bunu yapabilecek yetenek var mı bende? Gerçekten ciddi mi bu? Hiç de ciddi değil. Fantezi olsun diye kendimi avutuyorum. Bir çeşit oyuncak! Evet, belki de bir oyuncak bu!"
Sayfa 36
Ama en kötüsü en gerçeği kalabalıkların için hissedilen o soyut yalnızlıktır. Oraya ait değilsinizdir ama herkeste o masada oturup gülümsersiniz. Gülümseme sahip değildir gerçek değildir. Ofiste kahvenizi yudumlarken cehennemde gibi hisseder ve sürekli saatinize bakarsınız sürekli saate bakmak sürekli oradan kaçma isteğidir. Herkesin içinde saatte çok bakanlar yalnızdır. Herkesin hem fikir olduğu yerde farklı bir düşünceye savunmak yalnızlıktır. Ölecek gibi hissettiğiniz zamanlar olur yeterince delirirseniz ölmüş gibi de hissedebilirsiniz ama hiç doğmamış gibi hissetmek işte bu yalnızlığın son safhasıdır.
Mesela, ben kesinlikle bir öcü, bir ahlak canavarı değilim, şimdiye kadar erdemli olarak onurlandırılan insan türüne bile zıt bir fıtrattayım. Laf aramızda, bana öyle geliyor ki bu yönüm, tam olarak gururumun bir parçasını oluşturuyor. Filozof Dionysos'un öğrencisiyim, aziz olmaktansa satir olmayı tercih ederim. Ama sadece bu yazıyı okumalısınız. Belki de bu antitezi neşeli ve nazik bir şekilde anlamlandırmayı başarmışımdır, belki de bu yazının bunu yapmaktan başka bir amacı yoktur. İnsanlığı "ıslah etmek", vadedeceğim son şey olurdu. Yeni putlar dikmiyorum; bırakın eski putlar kilden bacaklara sahip olmanın ne demek olduğunu öğrensinler. Putları devir mek (ben onlara "idealler" diyorum): benim işim daha ziyade işte bu. Gerçeklik değerinden, anlamından ve doğruluğundan mahrum bırakılmıştır ve sözde ideal bir dünya uydurulmuştur... "Gerçek dünya" ve "görünen dünya" - basit terimlerle: uydurma dünya ve gerçeklik... İdeal denen yalan, şimdiye kadar gerçeğin başına bela olmuştur, onun vasıtasıyla insanlığın kendisi en derin içgüdülerine kadar, yalnızca refahın, geleceğin, yüceltmenin güvencesini verebilecek olan zıt değerlere tapınacak kadar yalan ve yanlış hale gelmiştir.
Ecce Homo, "Önsöz", 1 ve 2. Bölümler.
Sayfa 105 - Runik KitapKitabı okudu
_Tanrı, ilk ateisttir. E. Hubbard
_Din, gönüllü köleliktir. Herzen
_Burada bir ateist yatıyor. Giyinip kuşanmış hazır, ama gidecek bir yeri yok; ne cennet ne de cehennem. Mezar taşı
_Çürümüş bedenimden çiçekler çıkacak ve ben de onların içinde olacağım. E. Mumch
_Bir zamanlar ateist olmak istemiştim. Artık vazgeçiyorum. Adamların tatili yok! H.
Yaşamlarımız sefil, yorucu ve kısa. Doğuyoruz, bizi hayatta tutacak kadar yemek veriliyor ve becerisi olanlarımız gücünün son damlasına kadar çalıştırılmaya zorlanıyor; işe yaramaz hale geldiğimiz anda korkunç bir zulümle katlediliyoruz. İngiltere'de bir yaşını doldurmuş hiçbir hayvan mutluluğun ya da dinlenmenin anlamını bilmez. İngiltere'de hiçbir hayvan özgür değildir. Bir hayvanın yaşamı sefalet ve esarettir : İşte yalın gerçek budur.
Sayfa 3Kitabı okudu
