ÖLÜMÜ BEKLERKEN
Sanırım yaşlandığımdan olsa gerek, eskisi kadar ilgimi çekmiyor çamurunda oynadığım topraklar. Dibine uzanıp da yapraklarının arasında hayallere daldığım elma ağacıyla, aramıza bir soğukluk girmiş. Nedendir bilmem en derine saklanmış anılar, kapının asma kilidini açmaya başlamamla gün yüzüne çıkmaya başladı. Sanki belleğimin
Öyle hastalar var ki, babası ölmüş, annesi, en az yetmiş yaşında. Artık bırakın evladına bakmayı, kendine bile bakamayacak durumda.
Tek endişeleri bizden sonra ne olacak.
Evet maalesef çok acı bir gerçek.
Bir tanıdığım anne yetmiş üç yaşında, iki evladı da hasta. Biri kız, biri erkek. Anne şeker ve tansiyon hastası. Tek üzüntüsü; "ben
Dünyadaki kötülük hemen hemen her zaman bilgisizlikten ileri gelir ve iyi niyet eğer bilgiyle aydınlanmış değilse hemen hemen kötülük kadar zarara yol açabilir . İnsanlar kötü olmaktan çok iyidirler ve aslında sorun bu değildir . Az çok bilgisizdirler ve erdem ya da kötülük adı verilen şey de işte budur . Kötülüğün en umut kırıcısıysa her şeyi bildiğini sanan ve o zaman da kendinde öldürme hakkını bulan bilgisizliktir . Katilin ruhu kördür ve mümkün olan tüm açık görüşe ulaşılmadıkça , ne gerçek iyilik ne gerçek sevgiden söz edilebilir .
Sayfa 132
