Kendini göstermesini bilirmiş.
Onun için bilgi hamalı ya da okumuş denemezdi.Gerçi İncil i,bazı azizlerin hayatını ezbere bilirmiş ama bunları şunun bunun ağzından duyarak öğrenmiş.
....
Kısacası inatçıymış,bazen inat tehlikeli bir hal alırmış.Makar İvanov ,önce kendi onurunu gözeterek konuşur,kesin hükümler verir,yani-kendisinin şaşırtıcı deyimiyle-saygı ile yaşarmış.....
Söylediklerine göre ,çekilmez adamın biriymiş.Özgürlüğüne kavuşunca çilekeş aziz diye anmaya başlamışlar.
Sayfa 10 - Sonsuz KitapKitabı okudu
Saf bir erkek bir ahmak demektir. Oysa siz kadınlar öylesine saflaşabiliyorsunuz ki, ahmaklık şurda dursun, tatlılaşıp, sıcaklaşıyorsunuz.
Dışarda dünya mutlu.
Dışarda dünya parlak.
Narspi evde ağlıyor.
Yüreği yarılıyor.
Sayfa 205 - Türk Dil Kurumu YayınlarıKitabı okudu
“Çiçekler her bahar yenileniyor, ama mutluluk geri gelmez bir daha...”
Nedir bu? Kabul gününe döndü bugün! dedi.
Odaya yaşı ve yüzü belirsiz bir adam girdi. Ne güzel, ne çirkin, ne büyük, ne küçük, ne sarışın, ne esmerdi bu adam. Tabiat ona ne iyi, ne kötü, göze çarpan hiçbir özellik vermemişti. Kimi ona İvan İvaniç derdi, kimi İvan Vasilyiç, kimi de İvan Mihayliç.
Soyadı üzerinde de anlaşma yoktu: Bazıları için İvanov veya Andreyev, bazıları için de Alekseyev'di. İsmini ilk defa duyan adam hemen unutuverirdi. Adıyla birlikte yüzü de sözleri de hatırdan çıkardı. Geldiği yerde bir şey değişmez, gittiği yerden bir şey eksilmezdi. Görünüşü gibi zekasının da hiç rengi, özelliği, kişiliği yoktu. Çevresindekileri gördüğü ve işittiği şeylerle de eğlendiremiyordu, çünkü Petersburg'da doğmuş ve bir yere gitmemişti; bu yüzden başkalarının gördüğü ve işittiği, bildiği şeylerden başka bir şey bilmiyordu.
Sayfa 35Kitabı okudu
Özcan ALPER- Söyleşi
Benim için en büyük Çehov karakteri de aslında Mikail. Yusuf en azından bir adım atmış, yaşamış... Mikail ise orada kala kalmış. Oyuncuma "sen benim için İvanov'daki karakter gibisin" dedim. "Otuz beş yaşındayım ama bütün hayatım bitti zannediyorum. Aşık olamıyorum, kolumu dahi kaldıramıyorum." Yaşarken intihar eden bir karakter aslında.
Sayfa 102 - Ve YayıneviKitabı okudu
Ama bak uyandırayım, kızın gözünün içi parlıyor. Yani parlıyor derken böyle ışıklı, ışıltılı. Ağbi, bi kızın gözünün içi ışıltılıysa o kızın kalbi vardır. Yoksa parlamaz. O derece.
(Aleksandır İvanov - Beni Kendinden Et Beni adlı romanından...)
Sayfa 91 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Gücümü tartıya vurmadan ve daha hayatı öğrenmeden sırtıma öyle ağır bir yük yüklendim ki bir süre sonra belim çatırdadı, damarlarım uzayıp gevşedi. Tükettim kendimi..