1000Kitap,Hoşgörülü Hoşgörüsüzlük
Gözünü ideolojik körlük bürüyenler,kendini kafdağının zirvesinde görenler,kendini Türk Dil Kurumu Müfettişi sananlar,Siteyi prim amaçlı kullananlar,başımıza entelektüel bilgin kesilenler bu yazıyı okumasın.Çünkü yazdığım şeyler onlar için hiçbir şey ifade etmeyecek.Ama ben yine de yazacağım,içimde kaldıkça sinirlerim bozuluyor.
Tam 4 senedir
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
Berbattı,
Bir şiire böyle başlanmazdı.
İç ses diye söylendim,
Ardından Yıldırım Gürses...
Aptal aptal güldüm bir de buna.
Ayşecik
Emekçi kadınlar günümüz kutlu olsun
1-
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
Berbattı,
Bir ilaç içsem bari diye düşündüm,
Biraz kolonya sürünsem,
Ferahlasam, pencereyi açsam.
Şöyle bir şey yazdım sonra:
Yağmur, çamurlu bir elbise dikiyor şehre
Sıkılıyoruz hepimiz bu çamurlu giysinin içinde.
Berbattı,
Bir şiire böyle başlanmazdı.İç ses diye söylendim,
Ardından Yıldırım Gürses...
Aptal aptal güldüm bir de buna.
Ayşecik vazoyu
Arif V 216 eleştirim
Bu benim ilk film eleştirim olacak, aslına bakarsanız çekinmiyor değilim bunu yapmaya lakin bir izleyici olarak hem fikir vermiş hem de almış olurum diye düşünüyorum.
Filme gitmeden önce beklentimi aşırı bir seviyede tutmadım fragmanı izledim ve ardından bilgi sızıntısı dahi almadan filme girdim.Film ilk başında Arçelik reklamı gibi başladı ufak tefek esprilere güldüm ama şunu farkettim, espriler aşırı derecede zorlamaydı!
Filmde bolca yerli ve yabancı filmlere gönderme vardı.Bu haliyle konusuz, sürekli gönderme ve her durumdan zorlama espri çıkarma gayretinde olan Leslie Nielsen'li Naked Gun ve Charlie Sheen'li Hot Shots serilerinin Türk hali denebilir. Hollywood bile bu tip salt gönderme içeren filmleri 90lı yıllarda bırakmıştı...
Buna neden bu kadar öfkelendiğimi düşündüm yol boyunca.
Çünkü sevgili okuyucular, çok iyi oyuncular vardı ve her şeyden önce Cem Yılmaz'a hayalgücü konusunda güveniyordum...
Biliyorsunuz ki Cem Yılmaz tespit ve şakalarıyla her daim şaşırtıcı ve özgün bir kişilikti. Ama bu filminde o kadar kötü ve zorlayıcıydı ki Çağlar Çorumlu'nun muhteşem Zeki Müren taklidi bile durumu kurtarmamıştı.
Film aynı zamanda sosyal ilişkiler yönünden de tekrar göstermiş ve bir zaman sonra espriler kendini tekrarlar hale gelmişti.
Gitmeyin diyemem kendi fikrinizi oluşturmak için elbette sizin kanaatinizde bu konu. Fakat ben tekrar izlemek istemezdim.
