Türlü türlü insan tanıdım eserde; güvendiğimden yanıldım, inandığımdan aldandım.. evet lekesiz ademoğlu yok biz böyle gördük ama eserdekiler de sınırlarımı zorladı. Şüpheyle başlayan eserde her gün her şey biraz daha içinden çıkılmaz bir hâl alırken bir önceki sayfada kalanlar felaket değilmiş gibi normalleşmeye başladı, bir baktım olmazlar artık olabilir canım, ne olacak ki..yarattığı şüphe, yer yer gerilim, psikolojik çözümlemeler, Samim'le felsefi söyleşiler, Meral'in entrikaları, Besim'in vurdumduymazlığı derken sizde de ani duygu durum değişikleri yaratabilir eser!
Bi de Besim; sen olmasan bu kadar karamsarlığı halet-i ruhum kaldıramayabilirdi be, iyi ki vardın! Samim sana gelince çok mantıklı adamsın, fikirlerine, hayata bakışına falan hayran kaldık kabul edelim, kitapta çizdiğim yerler hep sana ait ama anlamadığım ve hiç nihayete ermeyecek olan 'Necibe-Samim-Meral' üçlüsünün ilişkisi. Hayır sonu türk filmi gibi neticelenecek diye çok bekledim ama! He bir de unutmadan; bu eserde kimse yalnız değil, somut olarak herkes kalabalık baktığında. Ama işte en korkuncu kalabalıklar içinde yalnız olmak!
.
Yazara Not: O yarattığınız Simeranya'da ben de vatandaş olmak istiyorum mümkün mü acaba?