Kitapla boğuşan okurun dramı olarak bir çeşit akıl yürütme, aklındaki dağınık düşünceleri bir yazıda toplama denemesi bu okuyacağınız.
Kitabı aslında üç ayrı kitap olan
AMCAM
Bazı hüzünler vardır. Geçtiğine siz bile inanırsınız lakin geçmez; o sızı hiç dinmez ve bir yerlerde gizlenir kalır. O duygular, kırgınlıklar, kalp sızıları aslında hep sizinledir, sizin kaderinizdir ancak hayatın ilerleyişi sırasında unutur ya da unuttuğunuzu sanırsınız…
Ancak sonra ya bir şarkı, ya bir rüya ya da bir an, kısacık bir
Yıllar önceydi en son böyle hissettiğimde
Çok derinlerde bir yer uyandı sanki içimde
Unutmuştum birinin ben de heyecanını
Olur olmaz uyanıp, geceler de uykumu çalacağını
Kalktım işte biraz da hastayım şimdi
Duygularım da karışık, kafam bi hoş hayli
Yazıyorum seni düşünüp, 3:20 olmuş saatte
Nerden çıktın karşıma iyiydim belki de böyle
Kimseyle
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12
Hiçbir şey gidermiyor iç sıkıntımı.Hep bir yerlerde, bir şeyler
unutmuş gibiyim.Yarım kalmış bir resim ya da
türkü gibi geliyor her şey bana.
Emaneten duruyormuşum gibi
bir yerlerde. Bir şeyler kaybetmişim de,
bulamaış gibiyim yıllarca.
Ama aklıma düşünce köyüm, her şey birden canlanıyor, dün gibi...
Capcanlı Alıp götürüyor beni
Selamlar, biraz iç dökmek için yazacağım bu satırları. Yks için şimdiden kafamdaki sesler susmuyor. Aslında arkadaşıma diyorum daha erken şimdiden kafanı yorma ileride yıpranacağız zaten diye ama fark ettim ki benim de kafam çok karışık.Çok erken bir şeylere gerilmek için biliyorum ama istemsiz oluyor ve bunları yönetemiyorum, gördüğüm her yorum her düşünce kafamı allak bullak ediyor. Özellikle tiktok yorumları, düşünceler ve oluşturulan algılar. Hepsine bir süre sonra takılmış hâlde buluyorum kendimi. Başarabilmek için kendime inanmak istiyorum ama o his oluşmuyor bir türlü. Bunu etkileyen cümleler "seneye bilmem kaç milyon sınava gireceğiz", "şu kadarı mezun zaten onlar konuları bitirdi zaten" vs vs sanki şu andan ilk 10k-20k belli ve ben sonrası için yarışacağım gibi bir düşünce oluştu kafamda artık. Kendime gerçekçi hedefler koymak için o sıralamaları hedef olarak bile koymadım ama yine de bu tarz düşünceler kafamı karıştırıyor. Yığılma konusu da her sene olduğu gibi hep yaşanıyor ondan bahsetmiyorum bile. Bu yaz tatilini olduğunca verimli geçirmeye çalışıyorum. Ama bu ne kadar verimli oluyor yeterli mi yaptıklarım bilemiyorum. Kendimi yönetebildiğimi sanıyordum bu konuda ama sadece "ben takmıyorum, amaaan" diyerek kendimi kandırıyormuşum. Kendime de kızıyorum bu kadar erkenden neyin karmaşıklığı bu ama bu ülkede bunları yaşayabiliyoruz. Çok uzun bir yazı oldu zaten tam bir iç dökmelik metin. Herhangi bir tavsiyesi, aynı durumu yaşayanlar varsa okumak, fikir almak isterim. Herkesin istediği olur umarım.