06.02.2023 04.17
O geceyi anlatmaya çalışmak ne kadar doğru bilmiyorum, ya da ne kadar kendimi ifade ederim onu da bilmiyorum. Bazı acılara sözler anlam yüklemiyor, tesirsiz kalıyor. 2022'de Haziran ayında öğleleyin yatak alttan üstte doğru sıçradı tabi bu durum bana normal gelmedi. Herkesin dilinde bi maraş depremi vardı zaten, hep ne zaman olacak
"Ben iyiyim. Sen iyi misin?"
"Hiçbir zaman. Benim kafam hep karışık."
Potpori
Kabullenişle direniş arasındaki çizginin üzerinde duruyorum. Biliyorum ki, ülkemin yarısı da benimle beraber o çizgide yürüyor. Umutsuz olmak kadar korkutucu bir duygu daha yok. Hayatta beklentilerin gerçekleşmeyeceğini kabul etmek bir nevi ölmeyi istemek kadar keskindir. Fare tuzağına sıkıştırılmış küçük bir peynir gibi değersizleştirilen
"Keşke gelmeseydim bu dünyaya" dediniz mi hiç? İşte ben tam da o durumun içinde yaşıyorum. Ne ailem var ne bir arkadaşım. O kadar mutsuzum ki hayatta, yalandan gülücüklerim fark edilmiyor bile. Nefret ediyorum ailemden. Beni her zaman uçurumun en dibine sürüklediler. O kadar yoruldum ki, intihar etmek istiyorum ama sevdiğim adamı düşünüp
Kafam karışık
Bazen aklımdan küçüklüğümden bu yana tüm okuduğum kitapları buraya kaydetsem mi acaba diye geçiyor. Ama hayır, bu uygulamayı kullanmaya başladığım andan itibaren okuduğum kitapları yazmalıyım, onları okumuş saymalıyım, çünkü okuduğum kitaplarla ilgili neyi kaydedersem kalıcılığı artar, arşiv oluşturabilirim ve önemli olanda budur diyorum. Geçmişte okuduğum kitapları hatırlamadıktan sonra bir önemi yokmuş gibi geliyor. Çok beğendiklerim de var içlerinde, ama bir türlü buraya kaydetme fikrine ısınamıyorum. Hayata geçirmesemde aksi olan fikir de aklımın bir köşesinde bulunuyor hep. Hangisi doğru, ne yapmalıyım bilemiyorum
"Ben iyiyim. Sen iyi misin?"
"Hiçbir zaman. Benim kafam hep karışık."
Sayfa 10
"Sen iyi misin?"
"Hiçbir zaman. Benim kafam hep karışık."