Kahraman Tazeoğlu Aşkla Kal
Seni son kez hatırlayacağım ebediyen unutmak için,
Ve hatırlanacağın tek yer sana yazılan bu son satırlar olucak.
İhanet kendini,sadakat iradeni dinlemektir derler...
Bu mantıkla düşünüp karakterine baktığımda
Ne olduğuna değil ama kendini ne sandığını görebiliyorum.
Umarım söylediklerimden yola çıkarak söylemediklerimi anlayabiliyorsundur.
Bu
Gözlerimi açıyorum, düşüncelerime o kadar dalmışım ki önümde uzanan mavi sonsuzluğun kıyıya vuran seslerini ancak o zaman hatırladım. Karşı kıyıda süren yaşamı izliyorum bir süre, mesafe uzak olsa da dağın eteğindeki yolda giden arabaların farları ve yolun sonunda kendine yer bulmuş kasabadaki tüm ışıklar rahatça seçilebiliyor. Büyük
KIRIK KANATLI BİR KUŞUN UMUDUYLA…
Unutamadığım tek bir kare var aklıma geldikçe hıçkırarak gizlice ağladığım. Tüm ailesini kaybettiği o karanlıktan burnu bile kanamadan çıkan o bebeğin olduğu kare…
Küçücük bedeni uyku tulumunun içinde sanki ona zırh olmuş da korumuş onu. O yığıntı sanki ona kas tüyünden yatak olmuş da mışıl mışıl uyutmuş onu. Seni görene kadar çocuk memleketime
Bulun lütfen. Antrenmanlarla şizofreni tedavisi kitabı çıkarın puhajskldl
Tıp okuyan arkadaşlar, Allah rızası için şu şizofreninin şu meretin vebanın başımın belası hastalığın tedavisini bulun🙏Bilmiyorum yapın işte bi' şeyler başlayın ufak da olsa adım atın mesela şu an yaz tatiline girdiniz mi bilmiyorum girseniz bile geçin masanın başına çalışın. Grup ödevi mi yapıyonuz toplaşıp kütüphaneye mi gidiyonuz
“sen susalı üç hafta oldu ve bazen karıştırıyorum hangimizin öldüğünü. önce senin öldüğünü sandım. çok üzüldüm biraz zaman geçince fark ettim ki ölen benmişim ama farkında değilmişim. seni arayınca anladım gerçeği çünkü ben her daim bir yaranın sızısıyla sana koşuyorum, kanar kanamaz elimle bastırıp sana koşuyorum, yaramı sar beni öp mırıltıyla
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun? Bütün hayatımca bu cam kırıklarını beyin zarımın üzerinde taşımak ve onları oynatmadan son derece hesaplı düşünmek zorundayım. Bir filmde görmüştüm doktor: Senin gibi gene bir doktor olan ve sözüm meclisten dışarı, delice planlar kuran
Hayatım boyunca ailem dışında pek az insana hatta hiç yok denilecek kadar az insana inanmışımdır. Birine çok inandım, aşırı vefalandım ve ben bu yolda çok incindim, parçalandım. Ruhum dagıldı, kim bilir nadiren de olsa aklım gitti. Gitmeye çalıştım, can kırıklarım kendisini acıtmasın diye. Ama yine gidemedim. Kaldım. Sükunet içinde. Kalbim çok agrıyor be neden böyle yaptın ki. #umutbirgökyüzü