Kuşlar uçtu, gökyüzü boş kaldı
Karanfiller soldu, bahçeler boş kaldı
Çocuklar gitti, sınıflar boş kaldı
Ve sevgilim gitti, kalbim boş kaldı...
Sayfa 140Kitabı okudu
Ruknettin’in Kalbi İçin Kehanetler
Ruknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.
Bir mevsimin kıyısından tutarsan Ruknettin
Kurak ovalara yağmurlar yağar,
Ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi,
Kalbin şiir olup vadilerini sular.
Senin de vadilerin vardır Ruknettin!
Kehanetler kurarsın,yağmalarsın kendini
Kurtarıp o yangında ilk önce kalbini
Niyedir,aynalarda azalır
Geçtiğimiz kırk gün, sorana sormayana seni anlattım. Dilimde gül bitti adını andıkça; kelimeler ağzımdan kuş olup uçtu, sustuğumda kanat çırptılar ağzımın içinde, tutamadım; ilk aralıktan uçtular, seni anlattılar. Bunun karşılığında, geçtiğimiz kırk gün, her gün bana aynı yalanı söylediler. Dediler ki sevdiğin ölünce kalbinde kırk mum yanar, her gün biri söner. Kırkıncı gün hepsi söner, biri bekler. O tek mum ebediyen yanar, acını o tek mum tutar. Ben buna inandım. Hayalimde otuz dokuz mum söndürdüm her gece üfleyerek, içimdeki cılız nefeslerle. Göğsümdeki sızı hafifler, kalbim tekrar toplanır, ciğerime derin bir nefes girer diye kırk gün bekledim. Geçtiğimiz kırk gün, bugünü bekledim. Sabah uyandım, kendimi yokladım. Öğlen tekrar baktım. Kırkıncı ikindiyi beklerken kırkikindi yağmurları boşandı gözlerimden. Gecesini bekledim ve de gece yarısını. Hiçbir şey olmadı. Yalanınız batsın dedim. İçimde tek bir mum kalacaktı hani; peki ne, bu yürekteki bin dönümlük orman yangını?
Franz'la karşılaşmamdan sonra bir şiir haftalarca kalbim gibi attı içimde:
"Sanki gökyüzü sessizce öpmüştü yeryüzünü,
şimdi çiçeklerin pırıltısında onu düşlesin diye.
Benim ruhum da iyice açtı kanatlarını,
uçtu geniş topraklar üstünden, evine uçarcasına."
Kuşlar uçtu,gökyüzü boş kaldı
Karanfiller soldu, bahçeler boş kaldı
Çocuklar gitti, sınıflar boş kaldı
Ve sevgilim gitti, kalbim boş kaldı...
Sayfa 140Kitabı okudu
Üstümde mavi bir kelebek uçtu. Kalbim hızla çarpmaya başlamıştı..
Sayfa 18
Ruknettin'in Kalbi için Kehanetler
Ruknettin'in aynalarda ağladığı kadar var.
Bir mevsimin kıyısından tutarsan Ruknettin
Kurak ovalara yağmurlar yağar,
Ayak bileklerinden kavrarsan bir harfi,
Kalbin şiir olup vadilerini sular.
Senin de vadilerin vardır Ruknettin!
Kehanetler kurarsın, yağmalarsın kendini
Kurtarıp o yangında ilk önce kalbini
Niyedir, aynalarda azalır
Mutlu Prens & Kırlangıç
Gün boyunca uçtu, gece olunca şehre vardı.
"Nerede konaklasam?" dedi,
"Umarım şehirde hazırlıklar tamamlanmıştır."
O sırada uzun sütunun başındaki heykeli gördü.
"Geceyi işte şurada geçireceğim." diye öttü.
"Pek havadar ve güzel bir yer."
Ardından Mutlu Prens'in iki ayağının arasına
Sayfa 18 - Mutlu Prens ve Diğer Masallar (1888) insan kitap - klasikler seçkisi 08Kitabı okudu
