''Günler gitgide kısalıyor, yağmurlar başlamak üzere.
Kapım ardına kadar açık bekledi seni.
Niye böyle geç kaldın?"
Baba; anneme iyi bak olur mu?
Benden sana evlat vasiyetidir
Baba; anneme iyi bak!
Akşam büyük bir heyecanla televizyon izlerken sen
Şöyle gözünün ucuyla bir kez anneme bak
Yaşanmışlıklarını göreceksin o çocuksu bakışlarında
Yaşattıklarını yaşatamadıklarını
Sana adanmış koskocaman bir ömrü göreceksin bakışlarında
Akşamları geç geldiğinde boğazına
Bütün sevgililer, dostlar gitti
Bir sen kaldın kadınım beni terketmeyen
Batan gemilerin kaptanları gibi
Denizlerin ortasında ölümü bekleyen.
— Ümit Yaşar Oğuzcan
Son umutla sana sarılıyorum sevgili. Dünya nereye giderse gitsin, bir tek sen kaldın bu kentte,bir tek sen kaldın içimdeki iyilik yüzünden utandırmayan beni. Ben bu dünyadan kaçtım ve gidecek başka yerim yok. Burası içimi kanatarak hızlanan bir kent. Bir yanım ölüm, bir yanım sen... Sevgiliysen tanı beni, bil öyleyse... Dediğin gibi, daha fazla daha yabancı ölmek istemiyorum sana...
Sayfa 83
40 Yaşındasın
Rahmetini umarak
Günahkar bir dille;
Allah Azze ve Celle
Ya Rasulallah,
lemlere rahmet hayatın geçiyor kalbimizden,
Sevmeyi özledim biliyor musunuz. .
Kayıtsız şartsız bir gülüşü. .
Bir doğruya sevinmekten çok,
Bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü. .
”Nerde kaldın” ayazını değil, ”hoş geldin” iyiliğini . .
Hiçbir şeyle yatışmayan yürek telaşını. .
|Şükrü Erba
Hayatımda tek bir insan için değişmiştim, o günü çok iyi hatırlıyorum. Tüm kimliğimi, özgürlüğümü, başka birinin özgürlüğü için, duyguları için ruhumdan fırlattım. O gün anlamıştım aslında insanı değiştiren düşünceleri değil, duyguları. Duygu mu kaldı? Yok. Özgürlük mü kaldı? Yok. Sen mi kaldın? Yok. Şimdi yine soruyorum kendime, "Neden?"
“Yalnız ve dalgınsın -daha çok da kederli.
Gerisi, işte böyle kesik kesik sayıklamalar..
Dünyayı ikiye, üçe, beşe böldüler;
sen bütün dünyaların dışında kaldın.”
'Günler gitgide kısalıyor, yağmurlar başlamak üzere.
Kapım ardına kadar açık bekledi seni.
Niye böyle geç kaldın?"
Gittin….
Ve solumda kaldın…
Ve soluğumda…
Ve sonumda….
Sevmeyi özledim biliyor musunuz?
Kayıtsız şartsız bir gülüşü.
Bir doğruya sevinmekten çok,
bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü.
''Nerde kaldın'' ayazını değil,
''hoş geldin'' iyiliğini.
Hiç bir şeyle yatışmayan yürek telaşını...
Şükrü ERBAŞ
