"Piknik. Bir orman canlandır kafanda, bir köy yolu, bir çayır. Bir araba köy yolundan çayıra gidiyor, ellerine şişeler, yemek sepetleri, transistörlü radyolar ve kameralarla bir grup genç arabadan iniyor. Ateş yakıyorlar, çadırlar kuruyorlar, müzik açıyorlar. Sabah olunca da gidiyorlar. Gece boyu olan biteni korkuyla izleyen hayvanlar, kuşlar ve böcekler saklandıkları yerlerden çıkıyorlar. Ne görürler? Otlara dökülmüş benzin ve yağ. Etrafa saçılmış eski bujiler ve filtreler. Çaputlar, patlak ampuller ve geride bırakılmış bir İngiliz anahtarı. Yağdan kirlenmiş gölet. Ve tabii ki işe yaramayan ıvır zıvır; elma çekirdekleri, şeker kağıtları, kamp ateşinden kalan kömürleşmiş odunlar, teneke kutular, şişeler, birinin mendili, birinin çakısı, yırtılmış gazeteler, bozuk paralar, başka bir çayırdan toplanan solmuş çiçekler.”
Sayfa 119Kitabı okudu
Leo kamp çantasını yere koyuyor ve babama hızla sarılıyor. Babamın Leo'nun sırtına iki kere vurmasını ve sonra birbirlerine bakmak için bir adım geriye gitmelerini izliyorum.
Sayfa 146Kitabı okudu
Avrupa, silahlı büyük bir kamp gibidir. İçinde, askeri güçleri dengede tutan ikili birlikler barındırıyor ve bu dengeyi yöneten de Büyük Britanya'dır.
Sayfa 18Kitabı okudu
"Nereye gidebiliriz ki!" Dedim.
"Artık her yere kamp. Hem burada martı öldürülüyorsa, orada da insan öldürülüyor.
Sayfa 96Kitabı okudu
